بررسی تاثیر هیرم کاری در تلفیق با روش کنترل مکانیکی برکاهش مصرف علف کش و جمعیت علف های هرز در ذرت دانه ای

نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: تهران
شهر موضوع گزارش: تهران
شناسه ملی سند علمی: R-1050117
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 444
تعداد صفحات: 34
سال انتشار: 1396

نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.

  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این طرح پژوهشی:

چکیده طرح پژوهشی:

بمنظور بررسی کارایی روش ماخار در دو الگوی کشت ذرت با کاربرد روش های مدیریت تلفیقی علف های هرز آزمایشی بصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با 16 تیمار در چهار تکرار در مشکین دشت کرج در سال های 1395 و1394 اجرا شد. تیمارهای آزمایش تلفیقی از دو روش (ماخار یا خشکه کاری)، دو الگوی کشت ذرت (کف جوی یا روی پشته) و پنج شیوه کنترل علف های هرز شامل: کولتیواتور، جابجایی جوی با پشته، کاربرد علفکش، وجین دستی علف های هرز و بدون کنترل بود. نتایج نشان داد که تاثیر تیمارهای آزمایش در سال اول بجز تراکم پیچک و وزن خشک ارزن وحشی بر تراکم و وزن خشک علف های هرز غالب معنی دار شد(05/0 و01/0pr < ). در سال دوم تاثیر تیمارهای آزمایش بر تراکم و وزن خشک علف های هرز غالب کاملا معنی دار شد(01/0pr < ). در سال نخست، تیمار کشت ذرت کف جوی+ سمپاشی نواری+ جابجایی جوی با پشته در شرایط ماخار و خشکه کاری بترتیب با تراکم 1و 7 عدد علف هرز و وزن خشک 4/1 و 4/4 گرم در مترمربع موفق ترین تیمارتلفیقی در مهار علف های هرز بودند. البته در شرایط ماخار این تیمار با حذف سمپاشی نیز با میانگین 15 عدد و 6/18گرم در مترمربع نسبت به تیمار مشابه در شرایط خشکه کاری برتری داشت. در سال دوم، نیز کشت کف جوی+ سمپاشی نواری+ جابجایی جوی با پشته درشرایط ماخار و خشکه کاری بترتیب با کاهش مجموع علف های هرز به تراکم 2/8 و 7/23 عدد و وزن خشک3 و 9/9 گرم در مترمربع به همراه تیمارهای سمپاشی سرتاسری موثرترین تیمارهای آزمایش بودند. در مجموع تاثیر جابجایی جوی با پشته وکولتیواتور بر کاهش علف های هرز در شرایط ماخار نسبت به خشکه کاری برتری قابل توجهی داشت. روش کشت کف جوی در کاهش تراکم و وزن خشک علف های هرز در قیاس با کشت روی پشته مناسب تر بود. نتایج مربوط به عملکرد ذرت نیز حاکی از تاثیر معنی دار تیمارهای آزمایش بر عملکرد بیولوژیکی و عملکرد دانه داشت(01/0pr < ). کارایی روش های جابجایی جوی با پشته و کولتیواتور بخصوص در شرایط بدون کاربرد علفکش بر خشکه کاری برتری نشان داد. در شرایط ماخار کشت کف جوی+ جابجایی جوی با پشته و کشت کف جوی + دو بارکولتیواتور بترتیب با عملکرد بیولو ژیک 9/25 و 2/28 تن در هکتار و عملکرد دانه 8/10 و 2/10 با تیمارهای کنترل شیمیایی تفاوت معنی داری نداشتند. در شرایط خشکه کاری نیز کشت کف جوی+ سمپاشی نواری+ جابجایی جوی با پشته بترتیب با 2/30 تن در هکتار عملکرد بیولوژیکی و2/11 تن در هکتار عملکرد دانه با تیمارهای نامبرده در شرایط ماخار اختلاف معنی دار نداشت. البته در شرایط خشکه کاری تیمار کشت کف جوی+ جابجایی جوی با پشته با عملکرد بیولوژیکی 3/26 تن در هکتار موفق بود.کلمات کلیدی ماخار، مدیریت تلفیقی، کشت کف جوی،تراکم، وزن خشک