مطالعه تراکم های مختلف بذر بر صفات کمی ژنوتیپ های تریتیکاله در شرایط معمولی و تنش شوری در کبوترآباد اصفهان

به منظور تعیین، اثرات ژنوتیپ و تراکم های مختلف بذر شش تریتیکاله، پروژه ای بصورت فاکتوریل در دو محیط در ایستگاه تحقیقات و آموزش کشاورزی کبوترآباد اصفهان در سال زراعی96-1395 در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار کشت گردید. تیمارهای مورد بررسی شامل شش ژنوتیپ تریتیکاله و سه تراکم بذر(300 ، 350 ، 400 دانه در متر مربع) بوسیله ردیف کار مخصوص آزمایشات غلات کشت شد. محیط ها شامل آبیاری معمولی و آبیاری با آب شور (حدود10 دسی زیمنس بر متر) بود. عملکرد دانه، روز تا سنبله دهی ، روز تا رسیدگی و ارتفاع، تعداد سنبله در متر مربع، تعدادا دانه در سنبله و وزن هزار دانه یادداشت برداری گردید. نتایج این آزمایش نشان داد که اثر ژنوتیپ های مختلف بر کلیه صفات اندازه گیری شده تاثیر معنی داری در هر دومحیط در سطح یک درصد داشت. لاین ET-85-17 با میانگین عملکرد 27/6 (در محیط معمول) و 52/3 (در محیط شور) تن در هکتار بالاترین عملکرد دانه(سطح a) را در هر دو محیط تولید نموده است. اثر تراکم، بجز بر عملکرد دانه(در هر دومحیط) و روز تا سنبله-دهی(در محیط معمول) بر هیچیک از صفات تاثیر معنی داری نداشت. تراکم 300(در محیط بدون تنش) و 350(در محیط شور) بوته در متر مربع بیشترین عملکرد دانه را تولید نمود. عملکرد دانه ژنوتیپ های ET-85-17 ، ET-88-20 و پاژ بترتیب بترتیب 27/6، 52/5 و 45/5 تن در هکتار بدست آمد. بالاترین ضریب همبستگی معنی دار با عملکرددانه در شرایط عدم تنش و تنش به ترتیب به شاخص های تحمل به تنش(**41/0- = r) و هندسی (**87/0= r) تعلق داشت.واژه های کلیدی: تریتیکاله- تراکم- ژنوتیپ