بررسی عملکرد دانه و سازگاری هیبریدهای زودرس ذرت در مرحله پیشرفته (نیمه نهایی)

بمنظور تولید ارقام هیبرید ذرت زودرس با پتانسیل عملکرد دانه بالاتر و سازگارتر نسبت به استانداردهای موجود، تعداد 9 هیبرید جدید که از آزمایشات مقدماتی سال 1393 گزینش شده اند، همراه با 3 هیبرید امیدبخش و 2 رقم هیبرید استاندارد فجر و دهقان بعنوان شاهد، با استفاده از طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار و 5 منطقه (کرج، مشهد، اصفهان، شیراز و کرمانشاه) در سال 1395 مورد ارزیابی قرار گرفتند. هر تیمار در 2 ردیف 18 کپه ای بطول 28/6 متر کشت شدند. در طول دوره رشد و نمو یادداشت برداری از طول دوره رشد، ارتفاع بوته، ارتفاع بلال، خوابیدگی، پوشش بلال، علایم ظاهری بیماری ها و سایر واکنش های گیاه در شرایط نرمال انجام شد. در زمان برداشت ضمن اندازه گیری صفات اجزای عملکرد دانه، عملکرد دانه هر تیمار براساس 14درصد رطوبت تعیین گردید و تجزیه واریانس برای هر منطقه و تجزیه مرکب براساس کلیه مناطق انجام شد. همچنین تجزیه پایداری براساس آماره های تیپ I (ضریب تغییرات محیطی و واریانس محیطی) و شاخص برتری Pi انجام شد. براساس نتایج تجزیه های آماری و با بررسی خصوصیات زراعی ثبت شده در طول دوره رشد و نمو هیبریدها در سال زراعی 1395، هیبرید شماره 6 (KE 77008/2×K1264/5-1)از نظر استحکام ساقه و بقای سبزینه ای (stay green) از شرایط بسیار مطلوبی برخوردار بوده، همچنین دارای ارتفاع بلال کمتر از متوسط که از یکنواختی مناسبی نیز برخوردار بود. هیبرید شماره 10 (NK79×K1263/1) نیز با ارتفاع بلال متوسط، یکنواختی، استحکام و بقای سبزینه ای مطلوب و عملکرد دانه بیشتر از میانگین کل، دومین هیبرید مورد گزینش در این آزمایش بود (لازم به ذکر است هیبرید فوق قبلا نیز مورد گزینش قرار گرفته است). در مجموع 5 هیبرید، که علاوه بر این دو هیبرید، هیبریدهای شماره 8، 5 و تری وی کراس شماره 2 KE77008/2×K1263/1, KE78016/212 × KE75039 and KE77003/3×KSC 400)) نیز جهت ادامه برنامه گزینش شدند. لغات کلیدی: هیبریدهای جدید، ذرت، زودرس، تری وی کراس