تاتیر سرشاخه زنی (گلازنی) بر ویژگیهای کمی گونه های برودار و ویول، تجدیدحیات، پوشش گیاهی و خاک در جنگلهای استان کردستان

یکی از رایج ترین بهره برداری های بومی و مردمی از جنگل در شهرستان بانه قطع سرشاخه های درختان و جمع آوری آنها برای تعلیف دام می باشد که اصطلاحا به آن گلازنی گفته می شود. با توجه به شدت انجام گلازنی در منطقه و قطع تمام سرشاخه ها در یک تناوب سه ساله در این پژوهش میزان تاثیر گلازنی بر اجزا رویش درختان ویول و برودار ونیز زادآوری درختان، پوشش گیاهی و خاک مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور در شهرستان بانه دو منطقه (جنگل های جنوب و شمال غرب شهرستان) و در هر کدام از این مناطق سه پلات کمتر دست خورده (شاهد) با گونه غالب برودار و ویول و سه پلات گلازنی شده در مجاورت آنها با شرایط مشابهانتخاب شدند. در هر پلات فاکتورهای کمی درختان برودارو ویول شامل قطر یقه، قطر برابر سینه، طول تاج، قطر بزرگ و قطر کوچک تاج اندازه گیری و وضعیت پوشش گیاهی در فصل رویش گیاهی با جمع-آوری نمونه های موجود در میکروپلاتها ارزیابی گردید.در هر پلات تعداد زادآوری های موجود بر اساس مبدا آنها (جنسی و غیر جنسی) به تفکیک گونه شمارش و مشخص شد. در ضمن وضعیت خاک در تمامی پلات هادر دو عمق 30-0 و 60-30 سانتیمتر مورد بررسی قرار گرفت. داده های بدست آمده با استفاده از روش آماری طرحهای آشیانه ای (Nested) تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد که گلازنی بر پارامتر های قطر یقه و قطر برابر سینه در سطح 5 درصد و بر پارامترهای ارتفاع درختان و مساحت تاج پوشش در سطح یک درصد تاثیر منفی و معنی دار دارد. بطوریکه میانگین این مقادیر در پلاتهای گلازنی شده کمتر از پلاتهای کمتر دست خورده بود. زادآوری جنسی در پلاتهای گلازنی شده بسیار کمتر از مناطق کمتر دست خورده است. گلازنی همچنین سبب کاهش درصد پوشش کف جنگل و افزایش گیاهان تروفیت و یکساله و کاهش گیاهان چند ساله شده است. مطالعات خاک نشان داد که از نظر بافت و ساختمان خاک در اغلب پلات-های گلازنی شده و نشده تفاوت چشمگیری مشاهده نگردید.واژه های کلیدی: جنگل بانه،گلازنی، رویش درختان، زادآوری جنسی، پوشش گیاهی، خاک