بررسی عملکرد دانه و پایداری آن در هیبریدهای زودرس ذرت

تعداد 11 هیبرید که در آزمایشات نیمه نهایی سال های 92-1391 نسبت به شاهد و سایر هیبریدهای مورد آزمایش از نظر عملکرد دانه و سازگاری برتری نشان دادند، گزینش شدند. هیبریدهای برگزیده همراه با 3 شاهد با استفاده از طرح بلوکهای کامل تصادفی در 4 تکرار و 8 منطقه در سالهای 1393 و 1394مورد ارزیابی قرار گرفتند. هر هیبرید در 4 ردیف 08/6 متری در 4 تکرار کشت شد. فاصله ردیف های کاشت 75 سانتی متر و فاصله کپه ها از هم 32 سانتی و تراکم 83 هزار بوته در هکتار بود. در هر ردیف 19 کپه و در هر کپه 3 بذر کشت گردیدکه در زمان تنک در هر کپه 2 بوته باقی ماند. در طول دوره رشد و نمو، یادداشت برداری از طول دوره رشد، ارتفاع بوته، ارتفاع بلال، خوابیدگی، پوشش بلال، علایم ظاهری بیماریها و سایر واکنش های گیاه در شرایط نرمال انجام شد. در زمان برداشت ضمن اندازه-گیری صفات اجزای عملکرد دانه، عملکرد دانه هر تیمار براساس 14% رطوبت تعیین گردید. تجزیه واریانس ساده، مرکب و تجزیه پایداری انجام شد. با توجه به تجزیه های آماری و بررسی های فنوتیپی در مزرعه، هیبریدهای شماره 9 (NK79 × K1246/5-1)،8 (KE 76009/312 xK 1263/1)،6 (KE 76009/311 x K 1264/5-1)، 2 (KE77005/2×K1263/1) وهیبرید شماره 1 (KE77005/2×K1263/1)با عملکرد بالاتر از میانگین کل و گزینش توسط یک تا 3 پارامتر پایداری و شرایط مزرعه ای بسیار مناسب گزینش شدند تا بتدریج و بر اساس امکانات موجود، بذر آنها جهت آزمایشات تحقیقی و ترویجی تکثیر گردد. هیبریدی که در شرایط زارع از شرایط زراعی و عملکرد دانه مناسبی برخوردار باشد، بعنوان هیبرید جدید معرفی خواهد شد. واژه های کلیدی: گروه زودرس ، آزمایش نهایی ، هیبریدهای برگزیده ذرت، تجزیه پایداری