تحلیل و ارزیابی فاکتورهای فیزیکی و شیمیایی و ارتباط آنها با بروز بیماری لکه سفید میگو

امروزه کاهش دخایر و صید آبزیان دریایی باعث رشد و گسترش صنعت پرورش ماهی و میگو در سراسر جهان شده است . کمتر از دو دهه سرمایه گذاری کلان در صنعت پرورش میگو امید تحولی نوین در اقتصاد زیر بخش کشاورزی در سواحل جنوبی ایران را نوید میداد.متاسفانه بروز بیماری مهلک لکه سفید میگو مانع تحول اقتصادی اجتماعی منطقه گردیدند.چنین بنظر میرسد نیمی از عمر هر چند جوان صنعت، به در گیری با بیماری ها و علی الخصوص بیماری لا علاج لکه سفید سپری شده است. سایت گواتر نیز مانند دیگر مجتمع ها، سال های متمادی با مشکلات متعددی روبرو بود اما طی سال اخیر تعدادی از پرورش دهندگان این مجتمع به فعالیت رو آوردند. در میان بیماریهای ویروسی میگو، بیماری لکه سفید سالیانه موجب میلیونها دلار خسارت شده لکن تولید در سال زراعی 1393 را می توان تولید در کنار عامل بیماری عنوان کرد، ودستیابی به تولید بیش از 200 تن میگو را در کراپ اول، مرهون تلاش بهره برداران و همکاران زیر بخش در برداشت زود هنگام از مزارع و جلوگیری از سرایت آلودگی به استخرهای سالم دانست. با توجه به اینکه استرس های ایجاد شده در اثر فاکتورهای محیطی باعث کاهش ایمنی در بدن میگو می گردد نیاز به بررسی تاثیر عوامل محیطی بر بروز بیماری لکه سفید میگو را دو چندان شده است. محل اجرای طرح مجتمع پرورش میگو غرب باهو کلات در منطقه گواتر استان سیستان و بلوچستان با مساحت 4000 هکتار و سطح مفید 2500 هکتاربوده است. برای بررسی فاکتورهای فیزیک و شیمی از آب استخرهای انتخاب شده هر دوهفته یکبار نمونه برداری صورت گرفته که شامل سیلیس، دما، pH، اکسیژن محلول (DO)، آمونیاک، نیتریت، نیترات، دمای هوا و شوری با استفاده از زوش های استاندارد می باشند. بر اساس آنالیز آماری در این تحقیق مشخص شد, به ازای هر یک درجه افزایش دما، 0.89 درجه در بروز بیماری لکه سفید در مجتمع پرورش میگو گواتر تاثیر دارد. همچنین تاثیر گذاری اکسیژن غروب بسیار بالا بوده وتقریبا با یک واحد( ppm ) تغییر منفی، 1.58 برابر در احتمال وقوع بیماری تغییر ایجاد مینماید. بنابراین می توان گفت با استفاده از هواده بخصوص در عصر می توان احتمال بروز بیماری لکه سفید را به میزان قابل توجهی کاهش داد