تعیین مناسبترین فاصله کشت تلفیقی صنوبر کلن ‭55/69 P.deltoides ‬با زراعت بادام زمینی

بررسی های علمی نشان داده است که برای تولید چوب هایی با کیفیت بیشتر، رعایت فاصله بهینه و زمان بهره برداری ضروری است. استفاده از فضای بین درختان برای کشت محصولات زراعی به ویژه در سال های اولیه، موجب ارتقای سطح بهره وری و ترغیب بیشتر زارعان به زراعت چوب می شود. به همین منظور درختان صنوبر دلتوییدس (3‭(Populus deltoids ‬ساله با گونه بادام زمینی ‭(Arachis hypogaea L.) ‬در زمین های ایستگاه تحقیقات زراعی فخرآباد لشت نشا در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار کاشت شده اند. سه تیمار اول شامل فواصل مختلف کاشت صنوبر ( 4ا،‮‭4 3‬ا6 و 4ا9 متر) همراه با بادام زمینی و دو تیمار دیگر به عنوان شاهد به ترتیب برای کشت خالص صنوبر (با فاصله کاشت 4ا3 متر) و بادام زمینی خالص در نظر گرفته شده است. مقایسه و بررسی آماری مشخصه های کمی درختان و خصوصیات فیزیکی، شیمیایی با استفاده از آزمون آماری آنالیز واریانس یکطرفه صورت گرفت. نتایج حاصل از بررسی خصوصیات کمی درختان نشان دهنده بیشترین میزان قطر برابر سینه و حجم در تیمار آمیخته با فاصله کاشت (9ا4) می باشد. نتایج این تحقیق نشان داد که هیچ کدام از خصوصیات فیزیکی خاک در بین تیمارهای مورد در سه مرحله برداشت، در سطح 5 درصد دارای اختلاف معنیصدار نمی صباشند. همچنین نتایج نشان داد که از بین خصوصیات شیمیایی اندازهصگیری شده درصصد کربن آلی، درصد ازت کل اختلاف معنیصداری را بین سه مرحله برداشت نشان میصدهد. ازین رو به نظر می رسد کشت تلفیقی این دو گونه می تواند به افزایش ازت خاک، ازدیاد رشد صنوبر و هم چنین تثبیت بیشتر کربن در خاک، که از موضوعات مهم زیست محیطی در سالیان اخیر است، کمک نماید. واژه های کلیدی: صنوبر، بادام زمینی، کشت تلفیقی،کلن، فاصله کاشت