ناحیه بندی گردشگری طبیعی بر اساس مدل های تفرج در جنگل های زاگرس (استان های فارس، ایلام و کرمانشاه

جنگل های نیمه انبوه تا تنک زاگرس به دلیل دارا بودن شرایط خاص اکولوژیک و توپوگرافی بسیاری از منابع تفرجی طبیعی از جمله کوه، دره، رودخانه، آبشار، غار، دریاچه، چشمه، حیات وحش و پوشش گیاهی را در خود جای داده اند که در صورت شناسایی و ناحیه بندی گردشگری طبیعی در آنها می توان برنامه ریزی بهینه ای جهت استفاده از آنها اعمال نمود. در این پژوهش هدف فوق در اکوسیستم های جنگلی استان های فارس ایلام و کرمانشاه با استفاده از داده های ماهواره ای و سامانه اطلاعات جغرافیایی دنبال گردید. برای این منظور نقشه های طبقات ارتفاع از سطح دریا، شیب، پوشش گیاهی، منابع آب، هم باران، هم دما، هم تبخیر و مراکز جمعیتی تهیه گردیده و از مدل های رایج گردشگری نظیر تفرج گسترده و متمرکز برای ناحیه بندی گردشگری طبیعی در مناطق مورد مطالعه استفاده شد. سپس با تلفیق اطلاعات مذکور با اطلاعات صحرایی و داده-های ماهواره ای در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی در مدل های تفرج گسترده و متمرکز، نقشه محدوده های دارای پتانسیل تفرج گسترده و متمرکز در اکوسیستم های جنگلی استان های مورد مطالعه استخراج گردید. براساس نتایج بدست آمده بالغ بر ‮‭87/8‬ درصد از کل مساحت ‮‭248091‬ هکتار ارزیابی شده در سه استان ذکر شده دارای توان اکولوژیکی تفرج گسترده و معادل ‮‭5/6‬ درصد نیز برای تفرج متمرکر میباشد. واژه های کلیدی: جنگل های زاگرس، داده های ماهواره ای، اکوتوریسم، ناحیه بندی