تلفیق ادوات خاک ورز جلوسوار و عقب سوار برای برداشت پیاز در کشت متراکم

الگوی کشت پیاز در مناطق عمده پیازکاری ایران به صورت پخشی(در هم) می باشد و تمامی عملیات زراعی شامل وجین و برداشت به وسیله نیروی انسانی انجام می گیرد به طوری که تنها برای کندن پیازچهل کارگر روز در هکتار مورد نیاز می باشد. استفاده از ماشین های عقب سوار تنها در صورتی امکان پذیر است که محل تردد چرخهای تراکتور به اندازه حداقل سی سانتی متر خالی از محصول باشد. این امر به رها شدن %‮‭20‬ مساحت زمین منجر می شود و موجب کاهش عملکرد محصول معادل این مقدار می گردد. در تحقیق حاضر امکان استفاده از ادوات خاک ورز جلو سوار و کنار سوار برای کندن و ردیف کردن سوخ هایی که در جلو چرخها قرار می گیرند، بررسی گردید. برای این کار ابتدا فارویر های مختلف برای انجام این کار مورد ارزیابی قرار گرفت و دو نوع از آنها شامل فارویربا دیواره های عمودی ونوعی فارویر دیسکی به عنوان مناسبترین عامل خاک ورز برای این منظور درنظر گرفته شد. در مرحله بعد این فارویر ها با ماشین پیازکن عقب سوار که هم زمان وظیفه کندن نوار اصلی برداشت را انجام می دهد تلفیق شده و سه ترکیب (تیمار) برای مقایسه در نظر گرفته شد. این تیمارها شامل نصب فارویر با دیواره عمودی در جلو چرخ های تراکتور، نصب فارویر دیسکی در جلو چرخ ها و نصب فارویر با دیواره عمودی با فاصله ای در کنار ماشین بودند. در حالت جلوسوار فارویر ها بر روی یک شاسی اضافی در جلو که به زیر تراکتور متصل است، سوار شدند و در حالت کنارسوار یک شاسی که به صورت لولایی به یک طرف شاسی اصلی پیازکن متصل است برای این کار طراحی گردید. در ارزیابی این تیمارها ابتدا آزمون های اولیه در زمین عاری از محصول برای اندازه گیری برخی شاخص های عملکردی ماشین ها شامل یکنواختی عمق و عرض کار، میزان لغزش چرخها و فرمان پذیری تراکتور انجام و سپس در قالب یک طرح آزمایشی بلوک های کامل تصادفی در مزرعه پیاز تیمار ها مورد مقایسه قرارگرفتند. در مزرعه پیاز افت کمی و کیفی سوخ های برداشت شده مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که بطور کلی استفاده از ادوات خاک ورز جلوسوار بدون مجهز نمودن اتصال جلو به سامانه کنترل خودکار، غیر یکنواختی عمق ادوات را به دنبال دارد وکنترل دایمی راننده را برای جلوگیری از بیش باری و اعمال خسارت به ماشین،طلب می نماید. همچنین غیریکنواختی در عمق کار این ادوات منجر به افزایش تلفات کمی وکیفی برداشت می شود. استفاده از فارویر در کنار ماشین، با بهره گیری از سیستم کنترل با کشش تراکتور، در عمق یکنواخت تری حرکت می کند و در نتیجه صدمات مکانیکی را به میزان معنی داری کاهش می دهد. مشکل اصلی دراستفاده از تیمار کنارسوار، ورود به مزرعه در تردد اول می باشد. با توجه به اینکه در این ترکیب در هر تردد، مسیر عبور چرخ برای تردد بعدی آزاد می گردد، در تردد اول محل عبور چرخها پوشیده از محصول است که بایستی توسط کارگر کنده شود و به نوبه خود عملیاتی زمانبر به حساب می آید. واژه های کلیدی: برداشت پیاز، پیازکن، پیاز کن میله ای، علف کن میله ای