بررسی کنترل شیمیایی علف های هرز در نخود ایرانی و تاثیر باقیمانده علف کش ها روی گندم تناوبی

این پژوهش در سالهای ‮‭1391‬ تا ‮‭1393‬ در دو استان آذربایجان غربی وکرمانشاه اجرا گردید که در آن علف های هرز غالب در نخود تعیین شد و آزمایش علف کش ها نیز اجرا گردید. علف های هرز یک ساله که در بیشتر مزارع مشاهده شدند شامل گل گندم ‭(Centaura depressa)‬، ماستونک ‭(Turgenialatifolia)‬، گلرنگ وحشی ‭(Carthamus oxyacantha)‬، گاوچاق کن ‭(Lactuca serriola) ‬بودند. علف های هرز چند ساله متداول در این مزارع نیز گونه های پیچک وحشی ‭(Convolvulus arvensis)‬، تلخه ‭(Acroptilon repens)‬، کنگر وحشی ‭(Sirsium arvense)‬، کاسنی ‭(Cichorium intybus)‬، زردخار‭(Picnomon acarna) ‬و شیرین بیان ‭(Glycyrrhiza glabra) ‬تعیین گردیدند که شیرین بیان در کرمانشاه متداول می باشد. آزمایش علف کش با ‮‭12‬ تیمار بصورت طرح بلوک های کامل تصادفی اجرا شد. علف کش های مورد آزمایش شامل تریفلورالین، پندیمتالین، متریبوزین، دیورون و ایمازاتاپیر بودند که با مقادیر مصرف مختلف مصرف شدند. بر اساس نتایج، همه علف کش های مورد آزمایش تاثیرات نسبتا خوبی در کنترل علف های هرز نخود داشتند. که در بین آنها علف کش های ایمازتاپیر و متریبوزین و دیورون دامنه وسیعتری از گونه های آنها را کنترل کرد. ولی نکته مهم تاثیر گیاه سوزی علف کش ها روی نخود بود که متریبوزین با 5 تا 6 درصد گیاهسوزی کمترین تاثیر منفی روی سبز این محصول را داشت. از نظر عملکرد دانه نخود، علف کش های ایمازتاپیر به میزان ‮‭0/5‬ تا 1 لیتر در هکتار و متریبوزین به نسبت ‮‭500‬ گرم در هکتار، با میزان کنترل ......از علف کش های برتر ارزیابی شدند. در همه تیمارها، تعداد گره های تثبیت کننده ازت روی ریشه نخود، بطور معنی داری کمتر از شاهد بود. تاثیر باقیمانده علف کش ها روی گندم تناوبی نشان داد که هیچیک از علف کش های مورد آزمایش تاثیر معنی دار منفی بر روی گندم تناوبی نداشتند. واژه های کلیدی: ایمازاتاپیر، پندیمتالین، تریفلورالین، دیورون متریبوزین، نخود.