مطالعه و ارزیابی اثرات اقتصاد و بهداشتی ناشی از آفلاتوکسین ها در برخی از آبزیان پرورشی ایران
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: تهران
شهر موضوع گزارش: تهران
شناسه ملی سند علمی: R-1054283
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 226
تعداد صفحات: 334
سال انتشار: 1394
نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
چکیده طرح پژوهشی:
فیل ماهی (Huso huso) و ماهی ازون برون (Acipenser stellatus)یکی از گونه های با ارزش ماهیان خاویاری در دریای خزر میباشند. استانبوشهرنیزبا در اختیار داشتن حدودا 60 درصدازاراضیزیر کشت میگو در کشورو همچنین تولید بیش از 60درصداز میگوی پرورشی کشور،بعنوان قطب صنعت تکثیر و پرورش میگو و پیشتازدرصنعت میگو در کشورشناخته می شود. تحقیق حاضر در قالب سه بخش تحت عنوانهای اثرات هیستوپاتولوژیک و باقیمانده بافتی ناشی از مصرف دوزهای مختلف آفلاتوکسین B1 در فیل ماهی (Huso huso) ، بررسی تاثیر مقادیر مختلف آفلاتوکسین B1جیره غذایی، برپاره ای از شاخصهای رشد،تغییرات بافتی، فاکتورهای خونی وسرمی و باقیمانده بافتی آن درماهی ازون برون پرورشیA. Persicus )( و بررسیتاثیرآفلاتوکسینB1برفاکتورهایخونی،تغییراتبافتی،میزانباقیماندهبافتی،رشدوبازماندگیمیگویسفیدهندی ((Fenneropenaeus indicusانجام گردید که نتایج آن به طور خلاصه بیان شده است. بخش اول:پس از انجام مراحل سازگاری فیل ماهیان با غذای دستی ، تعداد 180عدد ماهی با میانگین وزنی 120 gr10 ودرپنج تیمار ازمایشی، با تراکم عدد ماهی در تانک 500 لیتری ذخیرهصسازی گردیدند. آب تانک صها از طریق آب چاه با درجه حرارت ؛2 18 c و با میزان درصد تعویض روزانه تنظیم و میزان اکسیژن محلول در آب به مقدار 3/7 ppm تنظیم وتامین گردید. آفلاتوکسین B خالص با غلظتهای مورد نظر(ppb100 و ppb75 و ppb50 وppb25) به جیرهصهای آزمایشی اضافه گردید. غذادهی بر مبنای درصد وزن توده زنده ودر نوبت در طی روز انجام پذیرفت . ثبت عوامل فیزیکی وشیمیایی آب از جمله: اکسیژن محلول، درجه حرارت وpH به شکل هفتگی انجام گرفت. بررسی علایم کلینیکی و ثبت تلفات روزانه در دستور کار قرار داشت. به منظور بررسی ضایعات پاتولوژیک از آبشش صها، کبد، طحال و کلیهصها (بخش میانی و قدامی) نمونهصبرداری و جهت تهیه نمونه های آسیب شناسی در محلول بوین تثبیت و به روش هماتوکسیلین ایوزین ( H & E ) رنگ امیزی گردید. . جهت تعیین میزان باقیماندهصهای بافتی از روش HPLC استفاده شد . تعیین ضریب تبدیل غذا (FCR ) و سرعت رشد ویژه (SGR) انجام پذیرفت . در تیمارهای مختلف به تناسب غلظت سم مصرفی زخمص هایی با حاشیه صهای زرد رنگ در نواحی شکمی،جانبی و ساقه دمی به همراه خونصریزی در پایه باله صهای سینهصای و شکمی و بروز زخم و جراحات در لبه صهای فوقانی و تحتانی باله دمی و در حاشیه صهای باله صهای سینه-ای و شکمی و پشتی به همراه خوردگی باله در برخی از تیمارها مشاهده گردید. میزان شیوع جراحات پوستی درتیمارهای مختلف ودرطی تحقیق از 8 الی 53 /3 درصد متفاوت بود. مشاهدات کالبدگشایی وپاتولوژی بیانگربروز تغییرات حاد وروند مزمن وپیشرونده ضایعات در ابشش ها،کبد،کلیه وطحال است.ضایعات توموری مشاهده نگردید. بخش دوم:آفلاتوکسین 1B خالص با غلظتهای مورد نظر ( ppb25، ppb50 , ppb75، ppb100) به جیره های آزمایشی ماهیان ازون برون اضافه گردید.غذادهی بر مبنای 3 درصد وزن توده زنده و در 3 نوبت در طی روز انجام پذیرفت. پس از ثبت عوامل فیزیکی و شیمیایی آب ، بررسی علایم کلینیکی و ثبت تلفات روزانه در دستور کار قرار داشت. در تیمارهای مختلف به تناسب غلظت سم مصرفی زخم هایی در نواحی شکمی، جانبی و ساقه دمی به همراه خونریزی در برخی تیمارها مشاهده گردید. میزان شیوع جراحات پوستی در تیمارهای مختلف و در طی تحقیق از 4 الی 17/9 درصد متفاوت بود. مشاهدات کالبد گشایی و پاتولوژی نشان دهنده بروز تغییرات مزمن و پیشرونده ضایعات در آبشش ها، کبد و کلیه و طحال بود. خونریزی، هایپرپلازی و تخریب بافت پوششی تیغه های ثانویه در آبشش ها، پرخونی، دژنراسیون و نکروز هپاتوسیتها در کبد، دژنراسیون و نکروز لوله های ادراری و تغییرات نکروتیک در بافت طحال از جمله تغییرات پاتولوژیک مشاهده شده بود.تغییرات مشاهده شده در برخی از فاکتورهای خونی ، ایمنی و آنزیم های کبدی در طی تحقیق مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت. درضریب رشد ویژه درتیمارهای آزمایشی اختلاف معنی داری مشا هده نشد ولی در میانگین وزنی وضریب تبدیل غذایی درمقا طعی ازتحقیق ، تغییرات معنی داری مابین تیمارهای آزمایشی بایکدیگرو با شاهد مشا هده گردید. بخش سوم: میگوهای سفید هندی (Fennero penaeusindicus) با میانگین وزنی 11/79 1/76 گرم به مدت 8 هفته با جیره های غذایی حاوی صفر، ،20 ،50 ،100 ،200 ،800 400 و ppb1600 آفلاتوکسین B1 تغذیه شدند. وزن نهایی، میزان باقیمانده های بافتی (هر دوهفته یک بار)، تعداد هموسیت کل(THC)، پروتیین پلاسمای کل (TPP)، فعالیت فاگوسیتی (PA) و درصد بازماندگی (هر چهار هفته یک بار) تعیین گردید. علاوه براین در پایان هفته های چهارم و هشتم، تغییرات هیستوپاتولوژیک در بافت های هپاتوپانکراس، روده میانی و عضلات مورد بررسی قرار گرفت. به منظور بررسی امکان بهبود، میگوهای شاهد و تیمار، پس از سپری شدن هشت هفته، به مدت چهار هفته با جیره غذایی فاقد AFB1، تغذیه شدند و هر دو هفته یک بار فاکتورهای THC، TPP، PA و درصد بازماندگی و در پایان هفته دوازدهم تغییرات هیستوپاتولوژیک و باقیمانده های بافتی، اندازه گیری و تعیین گردید. مقادیر مختلف آفلاتوکسین B1 موجود در جیره هایغذایی بر روی پارامترهای رشد، درصد بازماندگی و شاخص های سلامتی (THC و TPP) میگوهای سفید هندی، موثر بود و موجب کاهش آنها گردید. در پایان هفته هشتم میزان آفلاتوکسین B1 موجود در جیره های غذایی، همبستگی منفی با وزن نهایی، درصد بازماندگی، THC و TPP(به ترتیب باr برابر با 0/312 - ، 603/.- ، 0/237- ، 0/649 -، در 001.0> p) نشان دادند. افزون بر این تغییرات هیستوپاتولوژیک قابل ملاحظه ای در هپاتوپانکراس، روده میانی و عضلات، شامل تغییر شکل مقطع ستاره ای توبول های هپاتوپانکراس و کاهش سلولهایپوششی و تغییرات دژنراتیو و آتر