کارآیی مصرف آب در تولید گندم زمستانه در منطقه نیمه خشک
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: البرز
شهر موضوع گزارش: کرج
شناسه ملی سند علمی: R-1054478
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 179
تعداد صفحات: 26
سال انتشار: 1394
نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
چکیده طرح پژوهشی:
ارتباط عملکرد محصول با آب مصرفی به صورت شاخص کارآیی مصرف آب و تابع تولید محصول در طراحی و مدیریت سامانه های آبیاری و نیز در مدیریت مصرف آب در سطح کلان کشور لازم و ضروری است. بنابراین، بررسی حاضر با هدف تعیین کارآیی مصرف آب (WUE) گندم با اعمال تیمارهای قطع آبیاری پس از مرحله ساقه روی(IC1)، پس از مرحله گلدهی (IC2)، پس از مرحله خمیری (IC3) و آبیاری کامل (IC4) با تیمارهای آب مصرفی به اندازه 100(I1)، 75 (I2)، و 50 (I3) درصد مقدار تبخیر از تشتک بر روی دو رقم گندم تجن و شیرودی صورت گرفت. نتایج نشان داد با افزایش نوبتهای آبیاری از دو تا پنج، کارآیی مصرف آب کاهش یافت. به طور کلی، میانگین کارآیی از 0/58 تا 1/89 کیلوگرم بر متر مکعب بود. کارآیی مصرف آب دو رقم گندم تقربیا یکسان بود. با کاهش نسبت آب مصرفی به مقدار تبخیر از تشتک، IC1 تا IC4 افزایش یافت. کاربرد تیمار IC4 تا IC1 و نیز I1 تا I3 موجب افزایش WUEگردید. کارآیی مصرف آب IC4 برابر 0/92 کیلوگرم بر مترمکعب بود و کارآیی حاصل از IC1، IC2 وIC3 حدود 3/،56/9 58 و 31/2 درصد کارآیی حاصل از تیمار چهارم بود. کارآیی مصرف آب حاصل از تیمارI1 برابر 1/04 کیلوگرم بر متر مکعب بود. کارآیی حاصل از تیمارهایI2 و I3 حدود 20/6 و 43/6 درصد نسبت به تیمار 1 افزایش داشت. بر مبنای عملکرد دانه و سایر متغیرهای اندازه گیری شده در طول دو سال، توابع تولید مختلف به دست آمد که بیش از 93 درصد از تغییرات عملکرد بر مبنای آب مصرفی، سطح قطع آب در طول رشد گیاه و ارقام گندم قابل توجیه بود. سازگاری رضایت بخشی بین عملکرد گندم حاصل از توابع و مقادیر اندازه گیری شده، مشاهده گرددید. کلمات کلیدی: تابع تولید محصول، کارآیی مصرف آب، کم آبیاری، گندم