بررسی آزمایشگاهی تاثیر گازهای هیدروکربنی و غیر هیدروکربنی نیتروژن درفرآیند تزریق متناوب آب و گاز در ازدیاد برداشت نفت از مخازن ماسه سنگی

بعد از روشهای حرارتی که در تولید نفت سنگین مورد استفاده قرار می گیرند ، روش تزریق گاز بیشترین کاربرد را در ازدیاد برداشت نفت از مخازن نفتی دارد. به منظور افزایش اثرات تزریق گاز در تولید نفت سنگین و نیمه سنگین از مخازن نفتی ، عموماً گاز به صورت متناوب به همراه آب به درون این مخازن تزریق می گردد. این روش اصطلاحاً تزریق متناوب آب و گاز نامیده می شود. در سال های اخیر ، روش تزریق متناوب آب و گاز به صورت امتزاجی و غیرامتزاجی ، بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. در این مقاله ، مطالعه آزمایشگاهی تزریق غیرامتزاجی آب و گاز بر روی یک سندپک معمولی انجام شده و تاثیر گازهای متفاوت نیتروژن و نیز گازهای هیدروکربنی مورد بررسی قرار گرفته است. سیال درون سندپک ، نفت مرده بود و از گاز نیتروژن و نیز گاز هیدروکربنی برای تزریق گاز به درون سندپک استفاده شد. نتایج آزمایشگاهی نشان می دهند که میزان ضریب بازیافت نفت در اثر تزریق غیر امتزاجی و متناوب آب و گاز هیدروکربنی در حدود 11 درصد بیش از میزان ضریب بازیافت نفت در هنگام تزریق غیرامتزاجی و متناوب آب و گاز نیتروژن بوده است. یافته های آزمایشگاهی همچنین نشان می دهند که استفاده گاز هیدروکربنی ، موجب کاهش کشش بین سطحی و متورم شدن آن می شود.