معرفی گیاه جدید کوشیا برای تولید علوفه با استفاده از منابع آب و خاک شور

نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: یزد
شهر موضوع گزارش: یزد
شناسه ملی سند علمی: R-1055653
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 302
تعداد صفحات: 0
سال انتشار: 1392

نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.

  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این طرح پژوهشی:

چکیده طرح پژوهشی:

سه چالش عمده جهانی شامل تغییر اقلیم، کاهش منابع آبی و بیابانصزایی میصباشد. روند تغییرات منابع آبی نشان میصدهد که علاوه بر کاهش منابع آبی، نحوه بهرهصبرداری از آن در مناطق خشک و نیمه خشک به تدریج طی سالیان متمادی منجر به کاهش کیفیت آب و خاک شده است. ایران در حال حاضر نیز بر اساس طبقه بندی انستیتوی بین المللی مدیریت آب و سازمان ملل متحد دچار کم آبی شدید است. ایران بعد از سال ‮‭2000‬ وارد فهرست کشورهای دارای کسری آب شده و تا سال ‮‭2030‬ منابع آب تجدیدپذیری کمتر از آستانه ‮‭1500‬ متر مکعب برای هر نفر در سال خواهد داشت. یکی از راهکارهای مقابله با این شرایط تغییر در الگوی کاشت با استفاده از گیاهان متحمل به تنش شوری و خشکی میصباشد. کوشیا گیاهی چهار کربنه با سیستم ریشهصای عمیق و متحمل به شوری و خشکی میصباشد. میزان تولید در مرحله گلدهی از 9 تن علوفه خشک در استان خراسان تا ‮‭23‬ تن در استان گلستان گزارش شده است. بهترین مرحله برداشت کوشیا انتهای غنچه-دهی و ابتدای گلدهی میصباشد.کوشیا را میصتوان تا ‮‭50‬ درصد در جیره غذایی دام وارد نمود. وارد کردن این گیاه به جیره غذایی دام بین ‮‭20‬ تا ‮‭40‬ درصد بسیار مناسب است و تاثیر منفی در تولید دام ندارد. بذور کوشیا دارای ‮‭8-10‬ درصد روغن میصصباشد. با توجه به تحقیقات انجام شده و پتانسیل تولید این گیاه، میصتواند در جیره غذایی دامصها قرار گیرد. بنابراین با هدف تعیین بهترین زمان استفاده از آب شور در مرحله گیاهچه-ای، تعیین توابع واکنش گیاه به شوری و کمص آبی، بررسی واکنش گیاه در شرایط شوری وکمص آبی، بررسی تغییرات ایجاد شده در خاک در طی کاربرد آب شور، بررسی پارامترهای رشدی تحت تنش شوری و کمص آبی، بررسی تاثیر تنش شوری بر میزان یونصها در گیاه کوشیا و پتانسیل تولید گیاه در کشت تابستانه بعد از برداشت غلات و در کشت بهاره این پروژه بصورت آزمایش گلخانه ای و آزمایشگاهی در طول دو سال انجام شد.