بررسی اثر جلبک ‭Cochlodinium polykrikoides ‬بر بقا و رشد بچه میگوی وانامی

صنعت تکثیر و پرورش میگو درایران از دهه هشتاد به بعد در نوار ساحلی جنوب دچار رکود شدید گشت، که بخشی از دلایل این رکود بروز بیماری لکه سفید و پایین بودن قیمت میگو در خارج از کشور و تولید پایین گونه داخلی بود. با ورود کشند قرمز در آبهای خلیج فارس و دریای عمان موجب شد که برخی از پرورش دهندگان میگو در سال ‮‭1388‬از ذخیره دار کردن میگو دچار واهمه گردند. عامل کشند که ناشی از شکوفایی جلبک کوکلودینیوم بود، باعث تلفات ماهی و سایر آبزیان در نوار ساحلی گردید، لذا بیم آن می رفت که در استخر نیز همین خسارت را وارد نماید. با توجه به خطرات شکوفایی ‭Cochlodinium polykrikoies ‬در آب های خلیج فارس در سال های اخیر و اهمیت صنعت پرورش میگو در کشور، بخصوص در آب های جنوب و نگرانی پرورش دهندگان از خطرات شکوفایی جلبکی تحقیق حاضر انجام گرفته است. هدف از این مطالعه بررسی اثر غلظت های مختلف جلبک ‮‭600000‬ ،‮‭200000‬‭) C. polykrikoides ‬و ‮‭2000000‬ سلول بر لیتر) بر رشد و بقای بچه میگوی سفید غربی طی سی و پنج روز در شرایط پرورش در تانک در آزمایشگاه بود. در این خصوص از آکواریوم های ‮‭40‬ لیتری جهت انجام آزمایش استفاده شد که درون هر کدام ‮‭10‬ قطعه بچه میگو ذخیره شد و بر اساس تراکم های فوق جلبک مربوطه به آب اضافه گشت و در طی مدت پرورش تراکم جلبکی با همان میزان فوق تقریبا" ثابت بود. در دوره پرورش غذای دستی استارتر به صورت جیره کور جهت تغذیه بچه میگوها بکار رفت. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد که بچه میگوها از ابتدا تا انتها ی دوره پرورش با عنایت به اینکه در شرایط مناسب رشد جلبک کوکلودینیوم قرار داشتند، علاوه بر استفاده از غذای دستی از جلبک ها نیز تغذیه می نمودند و جلبک کوکلودینیوم علاوه بر اینکه باعث تلفات نشد در ظاهر اثر سویی هم بر رشد بچه میگو ایجاد نکرد. کلمات کلیدی : میگوی سفید غربی، ‭Litopenaeus vannamei ‬، جلبک ‭Cochlodinium polykrikoides‬، استان هرمزگان، خلیج فارس