ردیابی و شناسایی بیماری های فیتوپلاسمایی در مزارع برنج و سویای استان مازندران بوسیله روش های مولکولی
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: تهران
شهر موضوع گزارش: تهران
شناسه ملی سند علمی: R-1056564
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 239
تعداد صفحات: 32
سال انتشار: 1391
نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
چکیده طرح پژوهشی:
فیتوپلاسماها گروهی از باکتریهای بدون دیواره سلولی متعلق به راسته Acholeplasmatales هستند. اینگونه عوامل بیماریزا بوسیله حشرات مکنده آوند آبکشی بین میزبانان بطور طبیعی منتقل می شوند. اولین قدم در زمینه مطالعه عوامل بیماریزای فیتوپلاسمایی در کشور و منطقه، ردیابی و شناسایی این گونه عوامل بیماریزا می باشد. بدلیل اهمیت کشت برنج و سویا بعنوان محصولات استراتژیک در منطقه مازندران و بروز علایم مشکوک به اینگونه عوامل بیماریزا در روی این محصولات، بررسی حاضر جهت ردیابی و تشخیص بیماری(های) فیتوپلاسمایی در مزارع برنج و سویای منطقه انجام گردید. برای اجرای این پروژه از مزارع برنج و سویا در سطح شهرستانهای ساری، قایمشهر، بابل و آمل طی دو سال پیاپی (1389 و 1390) نمونه برداری صورت پذیرفت. نمونه برداری از گیاهان دارای علایم زردی، کوتولگی، جارویی، زوال، ساقه های غیر متعارف و شکافته شده، غلافهای نافرم، برگهای ضخیم و دارای علایم موزاییک و رگبرگهای تیره صورت گرفت. نمونه ها شامل برگ، غلاف برگ و ساقه گیاهان بود. نمونه برداری هر ماه یکبار (طی ماههای خرداد و تیر برای برنج و ماههای مرداد، شهریور و مهر برای سویا) انجام گرفت. طی هر سال از اجرای پروژه، در هر شهرستان از 5 تا 10 مزرعه (برنج و سویا به تفکیک) نمونه برداری بر مبنای وجود علایم مشکوک به آلودگی بیماری های فیتوپلاسمایی صورت پذیرفت. اسید نوکلییک از بافتهای گیاهی بر اساس دو روش جداگانه (CTAB و Dellaporta) استخراج گردید که در روی ژل آگاروز یک باند واضح و شارپ بدون اسمیر تشکیل دادند. واکنش PCR معمولی (Direct PCR) ابتدا با دو جفت آغازگر عمومی مختلف (R16F1/R16mR و P1/P7) انجام شد ولی در مورد هیچ یک از نمونه های برنج یا سویا باند واضحی در محل اصلی و مورد انتظار مشاهده نشد اگرچه در مورد دو نمونه، یک یا دو باند خیلی ضعیف در خارج از محل مورد انتظار تشکیل گردید. برای اطمینان از وجود یا عدم وجود آلودگی فیتوپلاسمایی در نمونه ها، واکنش PCR لانه ای (nested PCR) با کمک جفت آغازگر R16F2n/R16R2 صورت پذیرفت. نتایج حاصل از PCR لانه ای فقط وجود یک باند واضح و روشن در نمونه شاهد مثبت را نشان داد، ولی در سایر نمونه های سویا و برنج هیچگونه باند روشن و واضحی مشاهده نگردید. نتایج حاکی از این می باشد که نمونه های گیاهی برنج و سویا که طی سالهای 1389 و 1390 تهیه شده بودند به احتمال زیاد آلوده به عوامل بیماریزای فیتوپلاسمایی نمی باشند. لازم بذکر است که در PCR لانه ای هم گاهی در مورد یک یا دو نمونه استحصالی اسید نوکلییک از نمونه های برنج، یک باند ضعیف در محدوده مورد انتظار تشکیل می شد که با تکرار آزمون زنجیره ای پلیمراز، این باند هم ناپدید می گشت. بنابراین این باند احتمالا مربوط به آلودگی از نمونه شاهد و یا قطعاتی از DNAی باکتریهای ساپرفیت یا مایکوپلاسماهایی هستند که می توانند بصورت اپی فیت روی سطوح برگها زندگی کنند. نهایتا بنظر می رسد علایم مشکوک موجود در روی گیاهان برنج و سویا در منطقه مازندران احتمالا به سایر عوامل بیماریزا مانند ویروسها و یا عوامل غیر پاتوژنیک مانند شرایط آب و هوایی، مواد شیمیایی مصرفی، عملیات خاک ورزی و ... مربوط باشد. واژه های کلیدی: برنج، سویا، فیتوپلاسما، ردیابی، شناسایی، PCR.