مطالعه تغییرات برخی از آنزیم های کبدی در سرم بزغاله های بومی تغذیه شده با جلبک دریایی(سارگاسوم) استان بوشهر

به منظور بررسی تاثیر تغذیه با جلبک دریایی سارگاسوم آنگوستیفولیوم بر روی سلامتی و آنزیم های کبدی، از ‮‭24‬ راس بزغاله بومی استان بوشهر با میانگین وزن زنده‮‭15/64 2/3‬ و متوسط سن ‮‭6-5‬ ماه در قالب یک آزمایش با طرح پایه کاملا تصادفی با استفاده از 3 سطح جلبک در جیره خوراکی (،‮‭10 0‬ و ‮‭20‬ درصد) و 8 تکرار (بزغاله) در هر تیمار، به مدت ‮‭75‬ روز انجام شد. گروه های آزمایشی ‮‭10‬ و %‮‭20‬ جلبک (‮‭24‬ راس) به مدت ‮‭75‬ روز با جلبک های دریایی سارگاسوم سواحل شهر بوشهر و گروه شاهد (صفر درصد) نیز در این مدت مذکور با جیره معمول تغذیه شدند. در هر مرحله از تمام حیوانات خون گرفته شده و به آزمایشگاه منتقل شد. در آنجا از نمونه های خون سرم تهیه و جهت اندازه گیری آنزیمی به آزمایشگاه تحقیقاتی ارسال شد. در ادامه داده ها با برنامه ‭SAS ‬مورد ارزیابی قرار گرفتند. با بررسی نتایج حاصل از مقایسه تغیرات برخی از آنزیم های کبدی تیمار شاهد با تیمارهای ‮‭10‬ و ‮‭20‬ درصد جلبک در دوره های مختلف آزمایشی، نتایج زیر بدست آمد: در روز صفر آزمایش، تنها بین میانگین فسفاتاز قلیایی ‭(ALP) ‬تیمار های مختلف تفاوت معنی داری مشاهده شد (‮‭0/05‬‭P ). ‬در روز ‮‭25‬ و ‮‭50‬ آزمایش، هیچ تفاوت معنی داری بین میانگین غلظت تیمار های مختلف مشاهده نشد. در روز ‮‭75‬ آزمایش هم نتایج حاصل از مقایسه تغیرات آنزیم های کبدی در تیمار های مختلف آزمایشی، مانند روز صفر آزمایش بود و تنها بین میانگین فسفاتاز قلیایی‭(ALP) ‬تیمار های مختلف تفاوت معنی داری مشاهده شد (‮‭0/05‬‭P ). ‬در ادامه جهت تکمیل این مطالعه، اثرات متقابل و ساده طول دوره پروار و درصد استفاده از جلبک بر بازده لاشه بزغاله های پرواری و همچنین میانگین اثر درصد های مختلف استفاده از جلبک بر ویژگی های پرواربندی بزغاله های پرواری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین اثرات متقابل طول دوره پروار و درصد استفاده از جلبک بر بازده لاشه بزغاله ها مشاهده نمی شود ( ‮‭0/05‬ ‭< P ). ‬اما طول دوره پروار اثر معنی داری را بر روی لاشه بزغاله ها داشت ( ‮‭0/05‬ ‭> P ). ‬به گونه ای که هرچه طول دوره پروار بیشتر می شود بازده لاشه هم بیشتر می شود و بین روزهای ،‮‭45 30‬ و ‮‭75‬ آزمایش با روز ‮‭15‬ آزمایش تفاوت معنی داری وجود دارد ( ‮‭0/05‬ ‭> P ). ‬همچنین درصد استفاده از جلبک هم اثر معنی داری بر بازده لاشه بزغاله ها دارد ( ‮‭0/05‬ ‭> P )‬، به طوری که تیمار ‮‭20‬ درصد جلبک بازده لاشه بهتری را نسبت به تیمار ‮‭10‬ درصد جلبک و تیمار شاهد دارد. و بین تیمار ‮‭10‬ و ‮‭20‬ درصد جلبک با تیمار شاهد تفاوت معنی داری وجود دارد ( ‮‭0/05‬ ‭> P ). ‬در بررسی میانگین اثر درصدهای مختلف استفاده از جلبک بر ویژگی های پرواربندی بزغاله های پرواری نتایج حاصل تفاوت معنی داری را بین وزن نهایی (کیلوگرم) و افزایش وزن روزانه (گرم) تیمارهای مختلف نشان داد( ‮‭0/05‬ ‭> P ). ‬به گونه ای که تیمار‮‭20‬ درصد جلبک وزن نهایی و افزایش وزن روزانه بهتری را نسبت به تیمار ‮‭10‬ درصد جلبک و تیمار شاهد داشت و بین تیمار ‮‭10‬ و ‮‭20‬ درصد جلبک با تیمار شاهد تفاوت معنی داری مشاهده شد( ‮‭0/05‬ ‭> P ). ‬اما وزن اولیه، خوراک مصرفی و ضریب تبدیل بزغاله ها تحت تاثیر درصدهای مختلف استفاده از جلبک قرار نگرفت و تفاوت معنی داری بین آنها مشاهده نشد( ‮‭0/05‬ ‭< P ). ‬همان طور که در نتایج این مطالعه دیده شد، استفاده از جلبک سارگاسوم آنگوستیفولیوم در مقادیر بکار گرفته شده (‮‭10‬ و ‮‭20‬ درصد)، با توجه به وجود عناصر سنگین مختلف در آن، اثر مضری بر روی آنزیم های کبدی بزغاله ها نداشته است. بلکه با توجه به اثرات مثبت استفاده از جلبک بر بازده لاشه و افزایش وزن بهتر بزغاله ها در تیمار ‮‭20‬ درصد جلبک، می توان نتیجه گرفت که استفاده از جلبک سارگاسوم تا ‮‭20‬ درصد در جیره بزغاله ها مفید است. و می توان از این ماده غذایی در شرایط خشکسالی، گرانی و کمیابی علوفه به عنوان یک گزینه بسیار مناسب در جیره بزغاله استفاده نمود. واژه های کلیدی: آنزیم های کبدی ، بزغاله بومی، جلبک دریایی سارگاسوم، استان بوشهر