اثرات کوآنزیم و محدودیت فیزیکی خوراک بر عملکرد،خصوصیات لاشه، سیستم ایمنی و کاهش سندرم آسیت جوجه های گوشتی آرین

به منظور بررسی اثرات محدودیت خوراکی و همچنین استفاده ازکوآنزیم ‮‭10‬‭Q ‬در جیره ی جوجه های گوشتی بر عملکرد، خصوصیات لاشه، بروز سندرم آسیت و سیستم ایمنی این پرندگان، آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی به روش فاکتوریل با سه سطح محدودیت خوراکی (صفر، ‮‭10‬ و ‮‭20‬ درصد اشتها) و دو سطح کوآنزیم ‮‭10‬‭Q ( ‬صفر و میلی گرم بر کیلوگرم خوراک)انجام شد. بدین منظور از قطعه جوجه ی گوشتی با 5 تکرار و ‮‭20‬ پرنده در هر تکرار استفاده گردید. محدودیت خوراکی از 7 تا ‮‭14‬ روزگی اعمال شد. همچنین از 7 تا ‮‭42‬ روزگی سطوح کوآنزیم ‮‭10‬‭Q ‬نیز مورد استفاده قرار گرفت. در این آزمایش صفات وزن، خوراک مصرفی، ضریب تبدیل غذایی، خصوصیات لاشه، تلفات و شاخص تولید مورد بررسی قرار گرفت. در پایان دوره آزمایش، دو قطعه جوجه از هر تکرار(1 قطعه مرغ و 1 قطعه خروس) کشتار گردید و قسمت های مختلف لاشه شامل سینه، ران، پشت و کمر و چربی حفره بطنی به صورت درصد مشخص شد. همچنین، برای تعیین شاخص های بروز آسیت و سیستم ایمنی در این پرندگان آزمایشات مختلفی انجام شد. این آزمایشات شامل تعیین گلبول های قرمز خون، هموگلوبین، هماتوکریت، شمار گلبول های سفید خون، هتروفیل، لنفوسیت، نسبت هتروفیل به لنفوسیت، تیتر آنتی بادی تام علیه گلبول قرمز گوسفندی، تیتر آنتی بادی حساس و مقاوم به مرکاپتواتانل و نسبت بطن راست به کل بطن ها بودند. بر اساس نتایج بدست آمده وزن بدن در سن ‮‭42‬ روزگی تحت تاثیر گروه های آزمایشی قرار نگرفت(‮‭0/05‬‭p> ). ‬مصرف خوراک تحت تاثیر محدودیت خوراکی(‮‭0/01‬‭p<) ‬و مکمل کوآنزیم ‮‭10‬‭Q(‬‮‭0/05‬‭p<) ‬قرار گرفت. محدودیت های خوراکی باعث بهبود ضریب تبدیل غذایی در سن ‮‭14‬ تا ‮‭35‬ روزصگی شد(‮‭0/05‬‭p<). ‬درصد لاشه، سینه و چربی حفره ی بطنی تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند(‮‭0/05‬‭p> )‬، اما با اعمال محدودیت خوراکی اختلاف معنی داری در درصد ران مشاهده شد(‮‭0/05‬‭p<). ‬تاثیر جیره های حاوی مکمل کوآنزیم ‮‭10‬Qومحدودیت های خوراکی بر تلفات معنی دار بود(‮‭0/05‬‭p<). ‬نسبت بطن راست به کل بطن ها، مقدار هماتوکریت، هموگلوبین و شمار گلبول های قرمز خون تحت تاثیر محدودیت خوراکی و کوآنزیم‮‭10‬‭Q ‬قرار نگرفتند(‮‭0/05‬‭p> ). ‬محدودیت خوراکی تاثیری بر تولید پادتن علیه ‭SRBC ‬نداشت(‮‭0/05‬‭p> )‬، اما کوآنزیم ‮‭10‬‭Q ‬باعث ایجاد تفاوت معنی داری در پادتن علیه ‭SRBC ‬گردید(‮‭0/07‬‭p<). ‬محدودیت خوراکی و کوآنزیم ‮‭10‬‭Q ‬اثر معنی داری بر ایمینوگلوبین ‭G ‬و ‭M ‬نداشت(‮‭0/05‬‭p> ).‬گلبول های سفید، لنفوسیت ها و هتروفیل ها همچنین نسبت ‭H:L‬تحت تاثیر محدودیت خوراکی و کوآنزیم ‮‭10‬‭Q ‬قرار نگرفتند(‮‭0/05‬‭p> ). ‬بر اساس نتایج این تحقیق محدودیت فیزیکی در حد ‮‭20‬ درصد اشتها و استفاده از ‮‭20‬ میلی گرم کوآنزیم Q‮‭10‬ در کیلوگرم جیره می تواند درصد ماندگاری را به میزان 7 درصد افزایش دهد. کلمات کلیدی: محدودیت خوراکی، کوآنزیم ‮‭10‬‭Q ‬، عملکرد، سندرم آسیت، سیستم ایمنی و جوجه گوشتی