شناخت مناطق اکولوژیک کشور استان چهال محال وبختیاری

طرح شناخت مناطق اکولوژیک استان چهارمحالصوصبختیاری شامل چهار برگ نقشه توپوگرافی در مقیاس ‮‭250000:1‬ معروف به نقشهصهای چهارگوش ایرانی بهصنامصهای شهرکرد (‮‭39-14‬ ‭NI)‬، اصفهان (‮‭39-15‬ ‭NI)‬، رامهرمز (‮‭39-02‬ ‭NH) ‬و سمیرم (‮‭39-03‬ ‭NH) ‬از سری K‮‭551‬ از انتشارات سازمان جغرافیایی نیروهای مسلح، بهصوسعت حدود ‮‭1632835‬ هکتار بهصعنوان بررسی تیپ های گیاهی استان چهارمحالصوصبختیاری، انتشار یافته است. این منطقه در موقعیت جغرافیایی بین ‮‭31‬ درجه و 9 دقیقه تا ‮‭32‬ درجه و ‮‭38‬ دقیقه عرض شمالی و ‮‭49‬ درجه و ‮‭30‬ دقیقه تا ‮‭51‬ درجه و ‮‭26‬ دقیقه طول شرقی گرینویچ واقع شده است. گزارش حاضر شرح واحدهای تفکیکصشده در نقشه ‮‭1/25000‬ پیوست است که حاصل مطالعات صحرایی پوشش گیاهی در مقیاس ‮‭1/50000‬ و انطباق نقشهصهای تیپصهای گیاهی، ارزیابی منابع و قابلیت اراضی و نقشهصهای هواشناسی و طبقهصبندی اقلیمی منطقه مورد مطالعه میصباشد. در این مطالعه به روش پیمایش صحرایی واحدهای بهره برداری روی زمین مشخص شده، سپس تیپ های گیاهی بهصروش نمود ظاهری (سیمای ظاهری) و با توجه به ترکیب گونهصای پوشش گیاهی و براساس گونهصهای غالب در زمان مطالعه شناسایی، تفکیک و بر روی نقشه های توپوگرافی ‮‭1/50000‬ با درج یک تا سه گونه غالب مشخص شده است. ویژگی های محیطی با استفاده از نتایج بررسی های اقلیم، زمین شناسی، خاک، شیب، جهت و قابلیت اراضی برای هر یک از تیپ های گیاهی مشخص گردیده است. گونهصهای همراه تیپ شناسایی و فهرست فلورستیک در پایان تشریح هر تیپ گیاهی ارایه شده است. همچنین در این گزارش وضعیت عمومی منطقه از قبیل کشاورزی، آب و هوا، زمین شناسی، هیدرولوژی و خاکشناسی استان، بهصطور اجمال تشریح گردیده است. براساس نتایج مطالعات انجامصشده استفاده از اراضی در حال حاضر بدینصگونه است که تیپ های گیاهی در عرصه مورد مطالعه با وسعت ‮‭1099283‬ هکتار، ‮‭67/32‬ درصد از کل منطقه، اراضی زراعی شامل زراعت های آبی، اراضی آیش، درختان مثمر و غیرمثمر با وسعت ‮‭395931‬ هکتار، ‮‭24/25‬ درصد، اراضی سنگلاخی (رخنمون سنگی) با وسعت ‮‭113991‬ هکتار، ‮‭6/98‬ درصد، اراضی ساخته شده با وسعت ‮‭18548‬ هکتار، ‮‭1/14‬ درصد، دریاچه، تالاب و رودخانه با مساحت ،‮‭389 2717‬ و ‮‭1779‬ بهصترتیب ‮‭17‬/،‮‭0/02 0‬ و ‮‭0/12‬ از کل منطقه را در بر می گیرند. در این استان در مجموع ‮‭106‬ تیپ گیاهی در ‮‭12‬ گروه عمده گیاهی تفکیک و معرفی شده است. از میان تیپصهای گیاهی، گروه ‭Astragalus ‬با ‮‭52‬ تیپ بیشترین سطح، برابر ‮‭54/89‬ درصد؛ گروه ‭Quercus ‬با 3 تیپ، برابر ‮‭35/67‬ درصد؛ گروه تیپصهای گیاهی منفرد با ‮‭16‬ تیپ، برابر ‮‭2/56‬ درصد، گروه ‭Scariola ‬با 5 تیپ، برابر ‮‭2/06‬ درصد؛ گروه ‭Amygdalus ‬با 9 تیپ، برابر ‮‭1/34‬ درصد؛ گروه ‭Daphne ‬با 6 تیپ، برابر ‮‭0/94‬ درصد؛ گروه‭Acanthophyllum ‬با 3 تیپ، برابر ‮‭0/85‬ درصد؛ گروه‭Agropyron ‬با 2 تیپ، برابر ‮‭0/53‬ درصد؛ گروه ‭Prangos ‬با 3 تیپ، برابر ‮‭0/50‬ درصد؛ گروه ‭Cousinia ‬با 3 تیپ، برابر ‮‭0/30‬ درصد؛ گروه ‭Centaurea ‬با 2 تیپ، برابر ‮‭0/19‬ درصد و گروه ‭Ferula ‬با 2 تیپ، برابر ‮‭0/16‬ درصد از مساحت کل پوشش گیاهی استان را دربرگرفتهصاند. واژگان کلیدی: تیپصهای گیاهی، شناخت مناطق اکولوژیک و چهارمحالصوصبختیاری