انگشت نگاری ‭DNA ‬ارقام تجاری بومی و رایج گیلاس در ایران

گیلاس ‭(Cerasus avium) ‬یکی از مهمترین گیاهان غذایی مناطق معتدله بوده و از تنوع خوبی در ایران برخوردار می باشد. شناسایی و تمایز ارقام درختان میوه از جمله گیلاس در مرحله نهال به راحتی امکان پذیر نیست. در حالی که این امر برای شفافیت در بازار عرضه نهال و اطمینان از سرمایه گذاری و افزایش تولید بسیار حایز اهمیت بوده و یکی از ارکان مهم حفاظت منابع ژنتیکی و حمایت از حقوق بهنژادگران میباشد. در این مطالعه با هدف تمایز و ارایه شناسنامه ژنتیکی ‮‭11‬ رقم بومی و تجاری گیلاس کشور از نشانگرهای ریزماهواره ‭(SSR) ‬استفاده شد. چهار جفت آغازگر توانستند با تکثیر‮‭21‬ الل همه این ارقام را از یکدیگر متمایز نمایند و بر این اساس شناسنامه یا بارکد ژنتیکی هر یک از این ارقام تعیین گردید. تجزیه کلاستر با استفاده از روش ‭UPGMA ‬آنها را در پنج گروه اصلی قرار داد. فاصله ژنتیک ارقام بر اساس شاخص فاصله بین ‮‭0/38‬ تا ‮‭0/82‬ محاسبه شد. کمترین فاصله ژنتیکی مربوط به ارقام حاج یوسفی و زرد دانشکده و بیشترین فاصله ژنتیکی بین دو رقم تک دانه و پیش رس بود.