بررسی و مقایسه عملکرد لاین های گندم متحمل به شرایط خشکی آخر فصل برای اقلیم سرد کشور در شرایط زارع استان آذربایجان غربی

تنش خشکی آخر فصل از عوامل اصلی کاهش عملکرد گندم آبی در مناطق سردسیر کشور می باشد.در همین راستا مطالعات مختلفی در شرایط تنش خشکی انجام می شوند تا ارقامی معرفی شوند که با حداقل امکانات آبیاری در بهار بتوانند عملکرد دانه قابل قبولی تولید کنند. در این بررسی تعداد 4 لاین های ‮‭87-6‬‭-C-‬‮‭87‬-،‮‭18‬‭C-‬‮‭87‬-،‮‭11‬Cو ‮‭88-7‬‭-C ‬به همراه ارقام زرین،زارع ومیهن به عنوان ارقام شاهد ، در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار به مدت یکسال در شهرستان های خوی و مهاباد در شرایط زارعین مورد آزمایش قرار گرفت. کشت در دهه دوم مهرماه و میزان بذر مصرفی بر اساس ‮‭450‬ بذر در متر مربع بود. هر ژنوتیپ در مساحت ‮‭25‬ متر مربع کشت گردید. آبیاری بصورت نشتی یک نوبت در پاییز و در بهار تا مرحله چکمه ای شدن انجام گرفت. در طول دوره رشد علاوه بر مراقب های زراعی یادداشت برداری های لازم و نمونه برداری جهت اندازه گیری صفات انجام شد. نتایج نشان تجزیه ساده دو مکان می دهد که در هر دو شهرستان خوی بین ارقام اختلاف معنی داری درسطح 5 درصد وجود دارد ولی اثر رقم در شهرستان مهاباد معنی دار نمی باشدو لاین ‮‭87-18‬‭-C‬به ترتیب با ‮‭5155‬ و ‮‭4960‬ کیلو گرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را در خوی ومهاباد داشت. تجزیه واریانس مرکب برروی عملکرد دانه دو مکان نشان میصدهد که بین ژنوتیپها اختلاف معنی داری وجود دارد و لاین ‮‭87-18‬‭-C‬با میانگین ‮‭5057‬ کیلو گرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را در هر دو مکان داشت. وازه های کلیدی : مقایسه عملکرد دانه، قطع آبیاری، لاینهای جدید گندم ، طرح تحقیقی- تطبیقی، منطقه سرد