فرآوری بذر پنبه

بذر نیز مانند سایر محصولات کشاورزی و در معنای اختصاصی محصولات زراعی پس از برداشت محصولی خام محسوب شده و برای قابل مصرف شدن و ارایه به بازار نیازمند پشت سرگذاشتن عملیات به اصطلاح پس از برداشت می باشد که اصطلاحا فرآوری بذر نامیده میصشوند. پس از عملیات جداسازی تارهای بلند از وش یا اصطلاحا تصفیه وش بعد از با عبور از ماشین تصفیه وش، مقادیر کمی الیاف کوتاه یا اصطلاحا کرکهایی که بر روی بذر ارقام پنبه تار متوسط باقی میمانند حدود‮‭10-11‬درصد وزن بذر پنبه میباشد. وجود کرکها بر روی سطح بذر سبب میشود که بذرها به هم چسبیده و توده شده و در نتیجه در مرحله فرآوری و کاشت بخوبی جریان نیافته و نتوان به صورت گرانشی بذر را درجه بندی نموده و نیز نمی توان با مقادیر دقیق مواد شیمیایی بذر را تیمار کرد. همچنین کشت مکانیزه بذر را مشکل می سازد چون بذرها به هم می چسبند و به آسانی کاشته نمی شوند و کرک های بذرهای کرکدار محلی برای تجمع عوامل بیماریزای بذرزاد و همراه بذر محسوب می شود. بنابراین به منظور اجتناب از این مشکلات قبل از سایر عملیات فرآوری بذر باید اقدام به عملیات خاص فرآوری بذر پنبه تحت عنوان کرک گیری می نمایند که به طور معمول به دو روش مکانیکی و شیمیایی انجام می شود تا بذر کرک گیری گردند. روشهای کرک گیری اصلی عبارتند از کرک گیری با اسید، کرک گیری با شعله، کرک گیری با برس و کرک گیری مکانیکی. از این میان تنها روش کرک گیری با اسید می تواند تمامی کرکهای سطح بذر پنبه را از بین برده و در نتیجه درجه بندی ثقلی بذر را که یکی از ضروری ترین عملیات فرآوری بذر برای جدا سازی بذرهای دارای کیفیت پایین و تولید بذر دارای جوانه زنی بالا برای کاشت پنبه محسوب می شود،آسان سازد.