بررسی آسیب های ناشی از سوارکاری در اسب های باشگاه های منطقه ی تهران

اسب از جمله حیواناتی است که بالاترین میزان ابتلا به بیماری ها یا تلفات ناشی از حوادث را به خود اختصاص داده است. بالا بودن این میزان در مقایسه با ورزش هایی که به نظر می رسد درصد بالایی از حوادث را داشته باشند به گونه ایست که براساس آمارهای موجود در ورزش موتورسواری، در هر ‮‭7000‬ ساعت موتورسواری یک مورد حادثه رخ می دهد. درصورتیکه این آمار در اسب به یک مورد در هر ‮‭350‬ ساعت سوارکاری می رسد یعنی حدود ‮‭20‬ برابر بیشتر از درصد ابتلا در ورزش خطرناکی مانند موتورسواری. آسیب های ناشی از سوارکاری در زمان تمرین و مسابقه، صدمات زیادی را به اسب وارد می کند که بعضا این آسیب ها منجر به از کار افتادن اسب و یا حتی موجب تلف شدن اسب می شود. در این تحقیق سوال اصلی این بود که بیشترین آسیب هایی که در هنگام مواجه شدن با حادثه به اسب وارد می شود کدامیک از آسیب های اندام های حرکتی، ناحیه پشت و کمر و یا سر و گردن می باشد و علت وارد شدن این آسیب ها چیست؟ این تحقیق به دو صورت تحلیلی در قالب جمع آوری اطلاعات از صدمات ناشی از سوارکاری اسب در طی 5 سال گذشته و تحقیقی در قالب طراحی پرسشنامه و گزارش گیری از آسیب های ناشی از سوارکاری در حین مسابقات در باشگاه های نوروزآباد، شهدا و سایر باشگاه های منطقه تهران انجام گردید. جهت آنالیز داده های جمع آوری شده از باشگاه های مختلف ، ابتدا داده ها در نرم افزار ‭Excel ‬وارد شد و سپس توسط نرم افزار ‮‭16‬ ‭SPSS ( Version ) ‬، کدگذاری و مورد آنالیز قرار گرفتند. فراوانی های سوالات پرسشنامه محاسبه شد و سپس جدول ‭Cross Tab ‬بین سطوح مختلف محاسبه گردید. همچنین بین فاکتورهای مختلف از جمله سن ، نژاد ، جنس ، وزن با محل آسیب ، نوع آسیب ، عاقبت آسیب و نوع مسابقه همبستگی آماری گرفته شد. نتایج این تحقیق نشان داد، آسیب های ناشی از سوارکاری عمدتا به دلیل آماده نبودن اسب، آماده نبودن سوارکار، عدم آموزش و تمرین مناسب و یا محیط نامناسب ( ناهموار بودن زمین و...) ایجاد می شود. این نتایج می تواند به ارایه راه کارهای مناسب جهت پیشگیری و کنترل آسیب های ناشی از سواری به اسب منجر شود. متاسفانه مطالعات اپیدمیولوژیکی کمی در این مورد منتشر شده است و هیچگونه تحقیقاتی که برای آینده موثر باشد موجود نیست. در نتیجه پیشنهاد می شود: 1- تحقیقات درآینده روی انواع خاصی از آسیب ها هدف گذاری گردد . 2- برقراری ارتباط و جمع آوری داده در بین نژادها 3- آموزش سوار و تربیت اسب در اولویت کاری قرار گیرد . همچنین برای پیشگیری و درمان بعضی آسیب های وارده می توان از روش ماساژدرمانی نگهدارنده قبل از مسابقه بهره برد.