بررسی میزان کارآیی روش های مکانیکی و شیمیایی مدیریت علف های هرز در سیستم کاشت دو ردیفه چغندرقند و مقایسه آن با سیستم کاشت تک ردیفه

به منظور بررسی امکان بکارگیری روش های غیر شیمیایی در مهار علف های هرز مزارع چغندرقند، آزمایشی در سال ‮‭1388‬ و به مدت دو سال در منطقه کرج به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایشی شامل سیستم کاشت چغندرقند(شامل کاشت تک ردیفه چغندرقند در مرکز پشتهصهای ‮‭50‬ و ‮‭60‬ سانتی متری و کاشت دو ردیفه در دو طرف پشته های ‮‭60‬ سانتی متری) به عنوان عامل اصلی، زمان حذف مکانیکی علف های هرز(شامل مرحله 4 تا 6 برگی، ‮‭10‬تا‮‭12‬ برگی و ‮‭14‬ تا ‮‭16‬ برگی چغندرقند) به عنوان عامل فرعی و نوع علف کش مصرفی(شامل کاربرد متامیترون و تریفلوسولفورون متیل) به عنوان عامل فرعی فرعی بودند که در قالب آزمایش کرتصهای دو بار خرد شده با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی و چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس نتایج این بررسی با عریض شدن پشته های کاشت جمعیت علف های هرز افزایش یافت و حتی کشت های دوردیفه چغندرقند نیز نتوانستند تاثیر قابل توجهی در مهار علف های هرز و عملکرد ریشه داشته باشند. نتایج اجرای آزمایش حاکی از برتری تیمار حذف مکانیکی علف های هرز در مرحله 4 تا 6 برگی چغندرقند بود و با تاخیر در حذف علف های هرز امکار کنترل آنها مشکل گشت. در بین علف کش های مصرفی علف کش متامیترون طیف وسیعتری از علف های هرز را کنترل کرد و از این جهت بیشتر توصیه می شود. لغات کلیدی: کنترل غیر شیمیایی، کنترل تلفیقی، علف های هرز، آرایش کاشت.