بررسی تاثیر رطوبت خاک در زمان برداشت و سرعت پیشروی ماشین سیب زمینی کن بر میزان صدمات مکانیکی وارده بر غده های سیب زمینی

با افزایش سطح مکانیزاسیون عملیات برداشت و پس از برداشت سیب زمینی، مسیله آسیب های مکانیکی که معمولا در اثر برخورد غده های سیب زمینی با قسمت های ثابت و متحرک ماشین و یا با سنگ ها و کلوخه ها در مرحله جا به جایی و انتقال حاصل می شود، بیشتر مطرح می گردد. در این پروژه اثرات هر یک از عوامل رطوبت خاک، سرعت پیشروی و عمق کار تیغه در حین برداشت مکانیزه سیب زمینی با یک دستگاه سیب زمینی کن مجهز به زنجیر نقاله بر میزان صدمات مکانیکی کمی و کیفی محصول به تفکیک بررسی شده و شرایط بهینه از نظر کاهش صدمات وارده به غده های سیب زمینی تعیین گردید. برای آنالیزداده ها ازطرح آزمایشی کرت های نواری خرد شده با سه فاکتور و سه تکراردر قالب بلوک های کامل تصادفی استفاده گردید. در نهایت میزان صدمات مکانیکی وارده به غده های سیب زمینی در برداشت به روش مکانیزه با روش سنتی بوسیله آزمون ‭t ‬مورد مقایسه آماری قرار گرفت. نتایج نشان دادکه با افزایش سرعت پیشروی و عمق کار، بر میزان غده های سیب زمینی مدفون شده پس از برداشت(افت کمی) افزوده می شود. اثرات متقابل تیمارهای رطوبت خاک، سرعت پیشروی و عمق کار ماشین بر شاخص آسیب های خارجی وارده به غده های سیب زمینی کاملا معنی دار بود. بطوری که افزایش سرعت باعث کاهش میزان غده ها ی پوست کنده دررطوبت ‮‭40‬ درصد ظرفیت مزرعه ای خاک شده و کمترین میزان آسیب دیدگی در رطوبت ‮‭60‬ درصد ظرفیت مزرعه ای خاک حاصل گردید. در روش برداشت سنتی (دستی)، صدمات از نوع بریدگی غده ها بطور معنی داری از روش برداشت مکانیزه بیشتر بوده ولی صدمات پوست کندگی غده ها از درصد کمتری برخوردار بود. در حالت کلی شدت آسیب های خارجی وارده به غده ها ی سیب زمینی در روش سنتی بطور معنی داری بیشتر از روش مکانیزه بود. واژه های کلیدی برداشت مکانیزه، سیب زمینی، صدمات مکانیکی، رطوبت خاک، سرعت پیشروی، عمق کار