شناسایی و ثبت تعدادی از ارقام انگور با استفاده از خصوصیات مورفولوژیکی

وجود ذخایر ژنی فراوان و منحصر به فرد گیاهی و جانوری به عنوان ثروت و سرمایه اصلی سرزمین پهناور ایران قلمداد میصشود. پروژه حاضر به منظور مطالعه تمایزو ارزیابی به منظور ثبت مهمترین ارقام تجاری انگور ایران بر اساس صفات مورفولوژیک و فیزیولوژیک در مرکز بین المللی حفاظت از ارقام و واریته های گیاهی ‭(UPOV) ‬در دو استان قزوین( ایستگاه تحقیقات درجه یک انگور تاکستان) و استان آذربایجان غربی (ایستگاه تحقیقات دکتر نخجوان ارومیه) روی ارقام فخری، پیکامی کاشمر، خوشناو، ریش باباسفید، ریش بابا قرمز، بیدانه سفید، شاهرودی، شصت عروس، یاقوتی، عسکری، بیدانه قرمز و میش پستان انجام شد. اندازه گیری، ثبت و ارزیابی بیش از ‮‭50‬ صفت رویشی و زایشی براساس دستورالعمل آزمون های تمایز، یکنواختی و پایداری در ارقام انگور در مراحل رشد و نمو طی سالی ‮‭87‬ تا ‮‭1389‬ صورت گرفت. نتایج نشان داد کاربرد صفات کمی یا کیفی به تنهایی قادر به تمایز کلیه ارقام انگور مورد مطالعه از یکدیگر نبود. اما استفاده از ترکیب برخی از ویژگیهای کمی و تعدادی از خصوصیات کیفی به عنوان صفات کلیدی،کارایی کامل را به همراه داشت. بطوریکه تنها با کاربرد امتیازات یازده صفت کمی و کیفی شامل تعداد پیچک های متوالی، شکل پهنک برگ کامل، مقطع عرضی برگ کامل، تعداد لوپ، شکل دندانه، زمان شروع رسیدن حبه، اندازه حبه، شکل حبه، رنگ پوست حبه، میزان آنتوسیانین گوشت و تشکیل دانه ( به عنوان یک گیاه کد) و یا تظاهر چهار صفت شامل رنگ میوه، تشکیل دانه، طول پیچک و مقطع عرضی برگ کامل، ارقام مورد مطالعه بطور کامل از یکدیگر متمایز شدند. براین اساس می توان بیان نمود که ثبت صفات کمی و کیفی یکی از مطمین ترین و بهترین راهکارها برای تمایز ارقام انگور از یکدیگر میصباشد و شاید به جز موارد خاص، نیاز به دیگر اندازه گیریها ازجمله انگشت نگاری ژنتیکی نباشد. واژه های کلیدی: ثبت ذخایر ژنتیکی، ارقام انگور، گیاه کد