تشخیص و ارزیابی عوامل خسارت زای محیطی و مدیریتی در اراضی شالیزاری

عدم آشنایی با رشد و نمو گیاه برنج موجب میگردد که کارشناسان قادر به تفکیک اثر ترکیبی عوامل طبیعی (قهری) و مدیریتی که در عملکرد موثر است، نمی باشند و فقدان استانداردها و دستورالعمل های فنی منجر به برآورد اشتباه در خسارت می گردد. این دستورالعمل فنی تلاش دارد با ارایه استانداردهای شناسایی عوامل مهم خسارت زا کارشناسان را در ارزیابی صحیح خسارت های وارده بر گیاه برنج یاری نماید. مهمترین این عوامل خسارت زا را می توان خسارت سرما، بارش باران در مرحله گلدهی، جوانه زنی بذر روی خوشه، ورس(خوابیدگی)، خشکی، گرما، بیماری بلاست، کرم ساقه خوار، علف های هرز، کمبود عناصر غذایی(نیتروژن، فسفر وپتاس و برخی عناصر کم مصرف) و خسارت شوری نام برد. به دلیل مشابه بودن برخی از علایم عوامل خسارت زا با هم امکان مبارزه را با مشکل مواجه می کند وحتی ممکن است موجب تشدید عامل خسارت زا گردد.