بررسی اثرات توام روش کشت و میزان بذر در عملکرد کمی و کیفی علوفه یونجه نیکشهری

این آزمایش به منظور تعیین مناسب ترین روش کشت و میزان بذر یونجه نیکشهری با دو عامل روش کشت در سه سطح(روش کشت درهم، کشت بافواصل ردیف ‮‭12‬ و ‮‭24‬ سانتیمتر) و میزان بذر در 4 سطح (،‮‭20‬ ،‮‭40 30‬ و ‮‭50‬ کیلوگرم در هکتار) بصورت طرح کرتهای خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا گردید. نتایج سه ساله آزمایش نشان داد که اثر روش کاشت و میزان بذر) بر عملکرد علوفه تر و خشک در سطح احتمال 5 درصد معنی دار بود و روش کاشت به فواصل ردیف ‮‭12‬ سانتیمتر با عملکرد علوفه تر و خشک به ترتیب ‮‭222 /3‬ و ‮‭35 /3‬ تن در هکتار بیشترین عملکرد علوفه را داشت. اثر میزان بذر نیز روی عملکرد علوفه تر و خشک یونجه نیکشهری معنی دار بود. حداکثر عملکرد علوفه تر و خشک به ترتیب با میانگین های ‮‭215‬و ‮‭33/8‬ تن در هکتار با مصرف میزان بذر ‮‭30‬ کیلوگرم در هکتار حاصل گردید. اثر متقابل آن با روش کاشت معنی دار نبود، لکن با مقایسه میانگین داده ها مشخص شد که روش کاشت ‮‭12‬ سانتیمتر با اعمال ‮‭30‬ کیلو گرم بذر در هکتار با میانگین عملکردهای علوفه تر و خشک به ترتیب ‮‭234/4‬ و ‮‭37/8‬ تن در هکتار بیشترین عملکرد را تولید نمود. واژه های کلیدی: یونجه نیکشهری، روش کشت، میزان بذر، عملکرد علوفه