بررسی شدت های مختلف تنک کردن بر افزایش کیفیت و کمیت محصول در جنگل های دست کاشت پیسه آ و مطالعه میزان موفقیت آن در منطقه اسالم

به منظور بررسی واکنش توده به عملیات تنک کردن، ‮‭1/4‬ هکتار از توده پیسه آآبیس که در سال ‮‭1353‬ با فاصله کاشت 2*2 متر در منطقه اسالم کشت گردیده بود انتخاب شد. روش آماری این بررسی بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و چهار تیمار شامل تنک کردن ضعیف (کمتر از ‮‭10‬ درصد رویه زمینی با گردش سه ساله)، تنک کردن متوسط (‮‭10 15‬ درصد رویه زمینی، گردش پنج ساله)، تنک کردن سنگین (‮‭15-20‬ درصد رویه زمینی، گردش هفت ساله) و شاهد (بدون تنک کردن). تعداد درخت، موجودی سرپا و رویه زمینی در ‮‭23‬ سالگی به ترتیب ‮‭2072‬ اصله در هکتار، ‮‭170‬ متر مکعب در هکتار و ‮‭34/3‬ متر مربع در هکتار بود. نتایج نشان داد که اختلاف معنی داری بین شدت های مختلف تنک کردن از نظر قطربرابرسینه وجود دارد. تیمار ضعیف با دو تیمار متوسط و شدید و همچنین شاهد تفاوت معنی داری دارد. تیمار متوسط و شدید هر دو اثر یکسانی را نشان می دهند، گرچه اختلاف معنی داری با تیمار شاهد دارد. افزایش قطر در تیمار های تنک کردن ضعیف، متوسط و شدید به ترتیب ‮‭73‬%، %‮‭70‬ و %‮‭70‬ بود.