مطالعه پرورش گروه های نهال جوان درناحیه احیا شده دانگ تجدیدنسل

مراقبت وپرورش گروه های زادآوری طبیعی ومصنوعی جوان که پس از احیا در نقاط مخروبه ی دانگهای تجدیدنسل مستقر می شوند از اهمیت فراوان برخورداراست. بااین هدف عرصه ‮‭0/5‬ هکتاری محصورشده که با شش تیمار بذرکاری ونهالکاری پلت، توسکا، راش وشاهد درچهارتکرار قبلا" به تعدادکافی نهال مستقرشده بود؛ طی پنج سال گذشته مورد پایش و مطالعه قرارگرفت و قطربرابر سینه وارتفاع غالب کلیه درختان ج وان ( خالگروه) ونهالها درتیمارها اندازه گیری شد. یافته های این تحقیق نشان داد که درمدت 4 سال (سالهای ‮‭1387‬ تا‮‭1390‬) و درپی رقابت طبیعی از تعداد نهال ها به شدت کاسته شد واز ‮‭5/3‬ اصله نهال درمترمربع درتیماربذرکاری پلت درسال ‮‭1386‬ به ‮‭2/2‬ کاهش یافت که ‮‭1/6‬ خال و‮‭0/6‬ اصله نهال بود. میانگین تعداد خال درکل عرصه ‮‭1/2‬ اصله درمترمربع (‮‭12000‬ اصله درهکتار) بود. قطر برابرسینه خالها در 1 تا 4 سانتی متر دارای حداکثر فراوانی (‮‭69‬ درصد) و قطر بیش از 7 سانتی متر دارای کمترین فراوانی (3 درصد) و درکل، حدود ‮‭85‬ درصد خال ها درطبقات قطری 1 تا 7 سانتی متر قرار گرفتند. پلت، ممرز، توسکا وراش فراوان ترین گونه های درختی بودندوگونه توسکا درآشکوب بالایی، راش درآشکوب پایینی و پلت وممرز درآشوب میانی قرارگرفته اند. ازنظر تعداد درخت جوان وتنوع گونه های چوبی مستقرشده درتیمارها تفاوت معنی دارنبود اماکمترین میانگین تنوع درتیمارهای نهالکاری توسکا وپلت وبیشترین درتیمارهای بذرکاری دیده شد وبقیه وضعیتی میانه داشتند. واژگان کلیدی: پرورش جنگل، توده جوان، خالگروه، رویش وتنوع گونه ای