ارزیابی پایداری و سازگاری عملکرد دانه ذرتSC.704 با استفاده از رژیم های آبیاری مختلف تحت شرایط تنش خشکی

دستیابی به عملکرد بالا دانه ذرت با آبیاری بهینه در تابستان ،از جایگاه ویژه ای در برنامه های به زراعی در کشاورزی پایداربا (S.C برخوردار است . بدین منظور،در این تحقیق جهت بررسی پایداری و سازگاری عملکرد ذرت تابستانه (هیبرید 704 استفاده از رژیم های آبیاری مختلف تحت شرایط تنش خشکی ، در تابستان سال 1388 آزمایشی به صورت طرح کرت های خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار، در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان ارسنجان به اجرا درآمد در این آزمایش تنش خشکی در مراحل مختلف رشد گیاه ذرت در 3 سطح، عامل اصلی را شامل می شدند S1:تنش خشکی در مرحله رویشی گیاه ذرت S2:تنش خشکی در مرحله رشد زایشی گیاه ذرتS3:تنش خشکی در مرحله پر شدن دانهگیاه ذرت. عوامل فرعی که شامل سطوح آبیاری بودند در سه سطح اعمال شدندI1:آبیاری پس از 40 میلیمتر تبخیر تجمعی (از تشتک کلاسA) وI2آبیاری پس از 70 میلیمتر تبخیر تجمعی (از تشتک کلاسAو I3آبیاری پس از100میلیمتر تبخیر تجمعی (از تشتک کلاسA نتایج نشان داد به طور محسوسی شاخص هایی نظیر: وزن خشک ، وزن بلال ، وزن هزاردانه و عملکرد در مورد هر یک از تیمارها از روند روبه رشدی با اعمال تنش در مرحله رویشی برخوردار بوده است که این مقادیر حاصل شده حاکی از وجود رابطه معنادار بین تنش در مرحله رویشی و تنش در مرحله زایشی می باشد به عبارت دیگر در مرحله رویشی همزمان با تبخیر 40 میلیمتر آب از سطح تشت تبخیر کلاسA حدود 12 تن عملکرد) به مراتب بالاتر از مرحله زایشی با تبخیر 70 میلیمتر(حدود 11 تن عملکرد) می باشد. باید توجه داشت که اعمال تنش در مرحلهپرشدن دانه با تبخیر 100 میلیمتر(حدود 10 تن عملکرد) بیشترین اثر را بر روی شاخص های فیزیولوژیک دارا می باشد. همچنین دو فاکتور تنش خشکی در مراحل مختلف رشد گیاه ذرت و اعمال رژیم های مختلف آبیاری از اثر متقابل معناداری بر یکدیگر برخوردار می باشند