نقش رهیافت توسعه مشارکتی فناوری در روش LEIA از طریق مدیریت سیستم های زراعی و دامی درتولید محصولات سالم

روش LEIAدرتوسعه مشارکتی فناوری از طریق مدیریت نهاده های کودشیمیایی، بذر مصرفی با کود حیوانی و نیروی کار با ماشین آلات نقش مهمی در تولید محصول سالم و عاری از بیماریها دارد.از آنجایی که بکارگیری روشهای موثردامداری و استفاده از ارقام بهتر محصولات زراعی منشا مهمی برای رشد بهره وری دربخش کشاورزی می باشد، ازاین رو نظامهای کم نهاده و پایدار از قبیلLEIAعلاوه برآنکه از نظر مسائل زیست محیطی مشکلات خاص نظامهای متداول تولیدی را ندارد، از نظر اقتصادی از طریق ایجاد تغییراتی همه جانبه در زمینه های مختلف روشهای زراعی،دامی و بوم شناختی نقش مهمی در تامین منافع کشاورزان ایفا می کند. دراین روشها با استفاده از فرآیندهای تشخیصی سیستم های تولید، براساس نوع خاک، اندازه مزرعه، ادغام سیستمهای زراعی ودامی، میزان بارش باران و باتوجه به متغییرهایی مانند: نیروی کار، دسترسی به زمین، دسترسی به اعتبارات، قیمت کالاها و درجه مکانیزاسیون این روشها به کشاورزان پیشنهاد می شوند. مدیریت محصول از طریق توسعه مشارکتی فناوری، سبب به دست آوردن درک جامع از مسائل مربوط به محیط زیست می شود و این امر جز از طریق رشد محصول سالم حاصل نمی شود هدف از این مطالعه معرفی تاثیر روش کاهش نهاده های بیرونیLEIA)در سیستمهای تولیدی کشاورزی با استفاده ازرهیافت توسعه مشارکتی فناوری می پردازد. درادامه این مقاله به نقش رهیافت توسعه مشارکتی فناوریPTD)درتوسعه روشهایLEIAو راهکارهای این رهیافت در کاهش نیاز به نهاده ها می پردازد. و در پایان هم به بررسی اجمالی محدودیت های عمده ای که در استفاده از تکنولوژیهای توصیه شده در این روش وجود دارد، پرداخته می شود