کاربرد الگوریتم ژنتیک برای حل مساله پوشش حداکثر
محل انتشار: سومین کنفرانس داده کاوی
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,131
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IDMC03_018
تاریخ نمایه سازی: 13 دی 1389
چکیده مقاله:
مسایل پوشش حداکثر یکی از مهمترین مسایل مکانیابی هستند از انجایی که زمان حل آنها از یک تابع غیرچند جمله ای تبعیت می کنند لذا بزرگی ابعاد مساله باعث افزایش زمان حل آنها می شود به این گونه مسایل مسایل Np_Complete گفته می شود روشهای ابتکاری گوناگونی مانند الگوریتم لاگرانژ و گردی ادینگ برای حل آنها ارائه شده است در چند سال اخیر الگوریتمهای ژنتیک کاربرد وسیعی در حل مسایل بهینه یابی پیدا نموده اند. دراینمقاله یک الگوریتم ژنتیک مناسب برای حل مدلهای Maximal Covering ارائه شده است این الگوریتم را برروی 75 مساله متفاوت اجرا نموده و نتایج آن را با نتایج حاصل از دو الگوریتم لاگرانژ و گردی ادینگ برروی همان مسایل مقایسه نموده ایم. همچنین نتایج حاصل از این الگوریتم را با نتایج حاصل از نرم افزار لینگو مقایسه کرده و از نظر میزان دقت و کارایی مورد بررسی و مطالعه قرار داده ایم. با توجه به بررسی های انجام شده می توان گفت که الگوریتم طراحی شده دارای دقت و کارایی خوب و قابل قبولی می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محسن صفاریان
عضو هیئت علمی گروه مهندسی صنایع دانشگاه صنعتی بیرجند