ارزیابی ترکیبات حاصل از تلاقی لاین های ذرت استخراجی از ژرم پلاسم نیمه حاره ای با لاین های معتدله

تعداد 66 ترکیب حاصل از تلاقی لاین های حاصل از ژرم پلاسم نیمه حاره ای (Sub-tropical) با یک تا چهار لاین معتدله (MO17, B73, K47/3, K18) به همراه چهار هیبرید تجارتی (SC705, SC703, SC706, SC704) در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در چهار منطقه(کرج - شیراز- دزفول - کرمانشاه) طی دو سال مورد بررسی قرار گرفتند. مقایسه میانگین دو ساله هیبریدها برای عملکرد دانه نشان داد هیبریدهای شماره 51، 47، 68 و 12 به ترتیب با میانگین 5/10، 29/10، 25/10 و 03/10 تن در هکتار بالاترین عملکرد دانه را در هکتار تولید نمودند. بر مبنای گزینش هم زمان برای عملکرد و پایداری بالا ژنوتیپ ها با متد کانگ، هیبریدهای 70، 51، 47، 68، 12، 53، 42، 66، 20، 60، 22، 18، 21، 41، 27، 54، 30، 50، 25، 10، 19، 69، 13، 26، 23، 62، 67، 11، 63، 57، 55، 45، 46، 48 و 9 ، 9، 6 و 2 انتخاب شدند. در میان هیبریدهای برگزیده با متد کانگ هیبریدهای 51، 47، 68 ، 12، 70، 42، 66، 20، 22، 18، 21، 27، 53 و 30 بالاترین عملکرد دانه نیز تولید نمودند. در میان هیبرید های اخیر به غیر از هیبرید های 68 و 70 که هیبرید های تجاری و شاهد بودند و می توان بقیه آنها را جهت بررسی بیشتر وارد آزمایشات نیمه نهایی کرد. علیرغم غیر معنی دار بودن ترکیب پذیری لاین ها، لاین های 9، 3، 10، 17، 14، 16 و 15 از ترکیب پذیری عمومی مثبت و بالاتر ی نسیت به سایر لاین ها داشتند و ترکیب شونده عمومی خوبی بودند و می تواند موجب افزایش عملکرد در ترکیبات شوند. در میان تستر ها نیز تستر B73 ترکیب پذیری بهتری در مقایسه با MO17 با لاین های استخراجی از ژرم پلاسم نیمه حاره ای داشت. نتایج ترکیب پذیری خصوصی تلاقی ها نشان داد که اثر تلاقی B73 با لاین شماره 21 (MO17 x 6-CHTHEY,2002/90/69-1) ، لاین شماره 3 (KLM82010) و لاین شماره 10 (KLM82010) و همچنین اثر تلاقی MO17 با لاین شماره 16 (7-CHTSEY,2002/90/41-1) معنی دار بود. واژه های کلیدی: ذرت، سیمیت، لاین × تستر، عملکرد دانه، ترکیب پذیری، معتدله