بررسی افزایش رشد و زنده مانی نونهال های برودار (Quercus brantii) و وی ول (Quercus libani) با کمک باکتری های افزایش دهنده رشد گیاهان

به دلیل دخل و تصرف‎های فراوان و بهره برداری‎ها‎ی بی رویه بتدریج از مساحت جنگل‎ها‎ی بلوط در مناطق رویشی مختلف کاسته شده است. با توجه به اهمیت این گونه در اکوسیستم ایران به ویژه ناحیه رویشی زاگرس لزوم احیای رویشگاه های تخریب شده بیش از پیش احساس می شود. در برنامه های نهالکاری، موفقیت در احیای رویشگاه به کیفیت نهال های تولیدی بستگی دارد. هدف از این تحقیق بررسی اثرات باکتری های محلول کننده فسفات معدنی جدا شده از خاک نواحی رویشی زاگرس بر زنده مانی و رشد دو گونه برودار و وی ول بوده است. نمونه برداری از خاک منطقه ریزوسفری درختان برودار و وی ول در ایستگاه پل گاران انجام شده و باکتری های محلول کننده فسفات از آنها جداسازی و با استفاده از آزمون های بیوشمیایی در سطح جنس شناسایی شدند. بذرهای جمع آوری شده پس از مایه زنی در گلخانه و ایستگاه پل گاران کاشته شدند. بررسی بر اساس آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با استفاده از متغیر گونه درخت )دو سطح) و جنس باکتری (5 سطح) انجام شد. آنالیز آماری داده ها نشان داد که اثر گونه و باکتری بر زنده مانی گونه ها معنی دار نیست اما باکتری های مایه زنی شده باعث افزایش رشد طولی، رشد قطری، درصد وزن خشک ساقه و برگ، فسفر، منیزیم، آهن، روی و منگنز در اندام های گیاهی شدند. نتایج نشان داد که گونه وی ول پاسخ بهتری به مایه زنی باکتری ها در گلخانه و ایستگاه پل گاران از خود نشان داده است. به علاوه اثرات باکتری سودوموناس و باسیلوس در افزایش معنی دار عناصرتغذیه ای در مقایسه با باکتری های دیگر وکنترل بیشتر بود. در مجموع به نظر می رسد با توجه به اثرات متفاوت باکتری ها احتمال دارد مایه زنی مخلوطی از باکتری ها نتایج بهتری در افزایش رشد را موجب شود. کلید واژه‎ها: باکتری، برودار، رشد، زنده مانی، وی ول