معرفی ارقام مطلوب انگور برای کشت دیم با هدف تازه خوری

ایران به علت برخورداری از شرایط جغرافیایی و اقلیمی مناسب ، یکی از مهم ترین مناطق پرورش انگور در جهان محسوب می شود.خشکی یکی از تنش های غیره زنده محیطی است که رشد و تولید محصولات کشاورزی را به شدت محدود می کند و اثرات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی مختلفی مانند کاهش فتوسنتز و کاهش رشد گیاه را باعث می شوند. تحمل انگورهای گونه وینیفرا به خشکی بالا می باشد اما تفاوت های زیادی از این لحاظ بین ارقام و گونه های مختلف انگور نیز وجود دارد. به منظور بررسی میزان تحمل و سازگاری ارقام انگور دیم موجود در کشور، این تحقیق به صورت طرحآماری بلوک های کامل تصادفی (RCBD) با 3 تکرار (هر واحد آزمایشی 4 بوته) در منطقه دیم ربط در شهرستان سردشت در آذربایجان غربی و در سایت بدرانلو از توابع شهرستان بجنورد در استان خراسان شمالی و در ایستگاه تحقیقات زرقان فارس به اجرادر آمد. از ارقام خوشناو، مام برایمه، یاقوتی، عسگری، خلیلی، کلاهداری، کج انگور، فخری، شاهانی و انگور فلیم سیدلس نهال های یکساله به اندازه کافی تهیه و سپس در زمین اصلی کشت شدند. در سال اول و دوم اجرای طرح هرس تربیت به صورت پاچراغی انجام شد.در سه سال اولیه رشد بوته ها و در مرحله بلوغ خصوصیات ثبت کلیه صفات کمی، کیفی و فنولوژیکی و در مراحل مختلف رشد و نمو مانند عملکرد، درشتی و کیفیت حبه ها، کیفیت ظاهری میوه، بازارپسندی خوشه ها، تراکم خوشه ها، مقاومت به سرما، زمان گلدهی و برداشت انجام شد.نتایج نشان داد که ارقام مختلف واکنش های متفاوتی به شرایط خشکی و دیم داشتند. بر اساس نتایج بدست آمده ارقام انگورخلیلی سفید، یاقوتی، پرلت، فلیم سیدلس، رشه و کج انگور برای کشت در منطقه سردشت مناسب هستند. رقم رطبی مناسب ترین رقم در شرایط دیم فارس بود و بعد از آن ارقام پیکمی مشهد و ترکمن 8 و ترکمن 9 بودند.واژه های کلیدی:سازگاری،خشکی، رشه، فلیم سیدلس