بررسی مقایسه ای پرورش میگوی وانامی(Litopenaeus vannamei) با آب لب شور دریای خزر و آب شور خلیج فارس

نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: تهران
شهر موضوع گزارش: تهران
شناسه ملی سند علمی: R-1090858
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 279
تعداد صفحات: 75
سال انتشار: 1394

نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.

  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این طرح پژوهشی:

چکیده طرح پژوهشی:

پرورش میگو بعنوان یکی از رشته های مهم آبزی پروری در تامین بخشی از پروتیین حیوانی مورد نیاز مردم نقش بسزایی دارد و با توجه به محدود بودن میزان صید از دریا، پرورش آن بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته و درکشورهای توسعه یافته و در حال توسعه بسرعت در حال گسترش است. هدف از این مطالعه تعیین بیونرماتیوهای پرورش میگوی وانامی ( ( Litopenaeus vannamei با آب لب شور دریای خزر در استان مازندران در مقایسه با پرورش آن در استان های بوشهر و گلستان و مقایسه شاخصهای پرورش این گونه با آب شور خلیج فارس و آب لب شور دریای خزر و نیز امکان سنجی معرفی یک گونه جدید آبزی پرورشی در استان مازندران بوده است. میگوی وانامی در تابستان 1391 در استان مازندران و در محل پژوهشکده اکولوژی دریای خزر با آب لب شور(ppt43/0±52/10) دریای خزر پرورش داده شد. در این بررسی پست لاروهای 12 روزه میگوی سفید غربی از استان بوشهر تهیه گردید. پس از سازگاری پست لاروها با آب لب شور دریای خزر با تراکم 35 قطعه در مترمربع دریک استخر خاکی هزار متر مربعی ذخیره سازی شد. بعد از پایان دوره پرورش(85 روز) ، متوسط رشد روزانه 037/0±31/0 گرم، میانگین وزن 71/0±11/21 گرم، ضریب تبدیل غذایی 79/0، درصد بازماندگی 73 درصد و محصول نهایی به میزان 539 کیلوگرم بدست آمد. علاوه بر تجربه سال 1391، در سالهای 1393 و 1394 نیز در طی 90 روز پرورش در استخرهای بتونی با تراکم 40 قطعه در متر مربع، میانگین وزن 20 و 18گرم و ضریب تبدیل 68/0 و 77/0 درصد بترتیب کسب شد. سپس نتایج این تحقیق با نتایج تعدادی ازگزارشهای علمی- پژوهشی در زمینه پرورش میگوی وانامی مربوط به پژوهشکده ها و مراکز تحقیقات شیلاتی درجنوب (استان بوشهر) و شمال کشور(استان گلستان) مقایسه گردید. در این مقایسه شاخصهای مهم پرورش میگو بویژه میزان شاخصهای رشد (میانگین وزن، رشد روزانه و میزان بازماندگی)، ضریب تبدیل غذایی، تولید نهایی، میزان تولید در واحد سطح و بهترین تراکم ذخیره سازی در نظر گرفته شد. بنابر این بر اساس فرضیات اولیه و نتایجی که بدست آمد ملاحطه می گردد که میگوی سفید غربی در آب لب شور دریای خزر بخوبی رشد می کند و بنظر میرسد در استان مازندران بدلیل شرایط اقلیمی بویژه شوری مناسب آب دریا، نتیجه بهتری در مقایسه با استانهای دیگر بدست می آید. کلمات کلیدی : ، میگو وانامی، دریای خزر، پرورش، خلیج فارس، آب شور، آب لب شور