عکس العمل ارقام گندم به آبیاری تکمیلی و میزانهای متفاوت نیتروژن

به منظور بررسی اثر آبیاری تکمیلی و سطوح مختلف کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گندم، این آزمایش به صورت کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار به مدت 2 سال زراعی (94-1392) در شهرستان کوهدشت اجرا گردید.کرت های اصلی شامل سطوح آبیاری: دیم، یکبار آبیاری (زمان کاشت) و دوبار آبیاری (زمان کاشت و زمان ظهور ساقه)، کرت های فرعی شامل دو رقم کریم و کوهدشت و کرت های فرعی فرعی شامل مقادیر ازت( 0، 60 و 120 کیلوگرم در هکتار) بود. در طول اجرای آزمایش و بعد از برداشت از صفات ارتفاع بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، و شاخص برداشت اندازه گیری به عمل آمد. برای هرسال تجزیه واریانس ساده و تجزیه واریانس مرکب و مقایسه میانگین به روش دانکن انجام گرفت. براساس نتایج بدست آمده اثر آبیاری برای عملکرد دانه و ارتفاع بوته معنی دار بود. اثر رقم بر هیچ یک از صفات مورد نظر معنی دار نگردید و اثر کود نیز برای عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزاردانه، تعداد سنبله در واحد سطح و ارتفاع بوته معنی دار گردید. اثر متقابل کود، رقم، آبیاری و سال فقط برای ارتفاع بوته معنی دار بود. براساس نتایج بیشترین عملکرد دانه با3681 کیلوگرم در هکتار مربوط به تیمار آبیاری در مرحله خاک آب و ساقه دهی و در بین تیمارهای مختلف کود نیتروژن عملکرد دانه (3643 کیلوگرم در هکتار) به تیمار مصرف کود در مرحله کاشت و ساقه دهی اختصاص داشت.واژه های کلیدی: آبیاری تکمیلی، کود نیتروژنه، ارقام گندم، عملکرد دانه