بررسی امکان کاهش عارضه پیتینگ طی انبارداری مرکبات

انبارداری یکی از مهمترین فرآیندهای موثر پس از برداشت بر کیفیت میوه است. به منظور بررسی واکنش دو رقم از پرتقالهای تجاری مورو و تامسون ناول تحت تیمارهای (پوششی و متیلسالیسیلات) به لکه های پیتینگ، مطالعه ای بر مبنای آزمایش اسپلیت در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد شاخص پیتینگ پوست در نمونههای شاهد هر دو رقم در سردخانه و انبار معمولی خیلی بیشتر بود. میوههای تامسون ناول تیمار شده با متیلسالیسیلات با ‮‭0/067‬ لکه و میوههای مورو بخاردهی شده با متیلسالیسیلات همراه با پوشش واکس بریتکس با ‮‭0/013‬ لکه کم ترین شاخص پیتینگ را در انبار معمولی داشتند. میوههای مورو بخاردهی شده با متیلسالیسیلات به همراه پوششها (واکس انباری، بریتکس و کیسههای پلاستیکی)، کم ترین شاخص پیتینگ را در سردخانه نشان دادند. بیش ترین نسبت ‭TSS/TA ‬در سردخانه و انبارمعمولی در تیمارهای پوششی به همراه متیلسالیسیلات در هر دو رقم مشاهده شد. میزان فنل پوست هر دو رقم در تیمارهای تلفیقی بیشتر بود. میوههای تیمار شده با متیلسالیسیلات بیش ترین و میوههای پوششداده شده با واکس بریتکس، کم ترین میزان فعالیت آنزیم ‭PAL ‬را نشان دادند. میزان فعالیت آنزیم ‭SOD ‬در شاهد، کم ترین و در میوههای تیمار شده با متیلسالیسیلات بیش ترین مقدار بود. متیلسالیسیلات و پوششدهی سبب افزایش فعالیت آنزیم‭APX ‬نسبت به شاهد شد. بهصطورکلی بالاترین ظرفیت آنتیاکسیدانی پوست میوه در تیمارهای تلفیقی مشاهده شد. همچنین دراین تیمارها میوهها در شرایط بهتری بوده و حداقل تغییرات ترکیبات در آنها دیده شد. بطورکلی کاربرد توام پوششدهی و متیلسالیسیلات در کاهش لکه های پیتینگ و حفظ کیفیت میوه کارآمد بود. واژه های کلیدی: آنزیم آنتی اکسیدانی، ، انبار، پرتقال، پوشش دهی، متیل سالیسیلات.