بررسی کنترل شیمیایی سس درختی در باغات انگور

به منظور بررسی کارایی برخی علفکشها در کنترل گیاه انگلی سس درختی ‭Cuscuta monogyna Vahl. ‬و علفهای هرز در باغهای انگور آزمایشی در قالب طرح بلوک های تصادفی با سه تکرار و‮‭11‬ تیمار در یکی از باغهای آلوده به سس شهرستان کاشمر در سال ‮‭1391‬ اجرا شد. تیمارها شامل پندیمتالین (استامپ 4 ‭(%EC‬‮‭33‬ و 5 لیتر در هکتار قبل از سبز شدن سس، ایمازتاپیر (پرسوییت‮‭7/0‬ ‭( %SL‬‮‭10‬ و 1 لیتر در دراوایل رشد سس، پروپیزامید (کرب‮‭5/1‬ ‭( WP‬‮‭500‬و 2 و ‮‭2/5‬ کیلوگرم در هکتار، دراوایل رشد سس، اتوفومیست (ترامات ‮‭5/1‬ ‭ (%SC‬‮‭42‬و 2 و ‮‭2/5‬ لیتر در هکتار، دراوایل رشد سس و شاهد بدون علفکش بودند. وزن خشک و تعداد علفهای هرز در متر مربع، وزن خشک سس، شاخص ارزیابی تاثیر تیمارها بر تاک انگور و عملکرد خوشه انگور اندازه گیری شد بیشترین تاثیر بر وزن خشک سس را تیمارهای پندیمیتالین 5 و 4 لیتر در هکتار با حدود ‮‭94‬ درصد کاهش نسبت به شاهد آلوده داشتند. بیشترین تاثیر بر وزن خشک علفهای هرز مربوط به پندیمتالین با %‮‭69‬ کاهش نسبت به تیمار بدون علفکش بود. مصرف پروپیزامید ‮‭1/5‬ و 2 کیلوگرم در هکتار تنها تیمارهایی بود که تاثیری بر این صفت نداشتند. تمامی علفکش های مصرفی به جز پندیمتالین لیتر در هکتار و پروپیزامید ‮‭1/5‬ کیلوگرم در هکتار، بر رشد رویشی گیاه میزبان (انگور) تاثیر سو نشان دادند(‮‭3/27-20/3‬ درصد بر اساس ارزیابی چشمی). تفاوت معنی داری بین تیمار های آزمایش ازحیث عملکرد خوشه انگور مشاهده نگردید. واژه های کلیدی: علفکش، سس، انگور، تاک