بررسی اثر روش های مختلف کاشت بر عملکرد دانه لوبیا در منطقه لردگان

هدف از اجرای این تحقیق بررسی تاثیر روش های مختلف کاشت بر عملکرد دانه لوبیا و تعیین مناسب ترین روش به منظور افزایش تولید در واحد سطح بود. این تحقیق در سال های ‮‭1389‬ و ‮‭1391‬ در منطقه لردگان انجام شد. آزمایش به صورت اسپلیت پلات (کرت های یک بار خرد شده) با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. عامل اصلی شامل سه لاین و رقم لوبیا سفید (رقم دانشکده و لاین های امیدبخش موسوم به ‭Karacasehiro ‬و ‮‭98‬ ‭Goynok) ‬و عامل فرعی شش روش مختلف کاشت بود. روش های کاشت به صورت مسطح ردیفی، مسطح غیرردیفی یا سنتی، جوی و پشته ای و کپه ای، با تغییر در آرایش کاشت روش های مسطح ردیفی و جوی و پشته ای بود. کشت در وضعیت هیرم کاری و با تراکم ثابت ‮‭40‬ دانه در متر مربع انجام شد. نتایج در مجموع دو سال نشان داد بین ژنوتیپ ها از نظر عملکرد دانه و اجزای عملکرد دانه تفاوت معنی دار وجود دارد. بین روش های مختلف کاشت نیز تفاوت معنی دار از نظر عملکرد دانه و اجزای عملکرد دانه (به جز وزن صددانه) وجود داشت. در بین ژنوتیپ ها لاین ‭Karacasehiro ‬با عملکرد ‮‭2924/5‬ کیلوگرم در هکتار نسبت به رقم دانشکده و لاین ‭Goynok‬‮‭98‬ برتر بود‭. Goynok‬‮‭98‬ دارای بیش ترین وزن صددانه (‮‭39/9‬ گرم) و کمترین عملکرد دانه (‮‭2541/5‬ کیلوگرم در هکتار) بود. این لاین علیرغم عملکرد کمتر از بازارپسندی مطلوبی برخوردار است. مقایسه بین روش های مختلف کاشت نشان داد در حالتی که فاصله بین ردیف ها ‮‭25‬ سانتی متر و فاصله بوته بر روی ردیف ‮‭10‬ سانتی متر است (تراکم ‮‭10‬ا‮‭25‬)، روش های کاشت جوی و پشته ای و پس از آن روش کاشت مسطح ردیفی(کرتی ردیفی) نسبت به سایر روش ها از نظر میانگین عملکرد دانه برتر است به علاوه، کمترین عملکرد دانه در روش کاشت کپه ای مشاهده شد. واژه های کلیدی لوبیا، روش کاشت، عملکرد دانه، ژنوتیپ