ساخت و ارزیابی پیازکن میله ای جلوسوار متناسب با الگوی کشت پخشی محصول

الگوی کشت پیاز در مناطق عمده پیازکاری ایران به صورت پخشی(در هم) می باشد و تمامی عملیات زراعی شامل وجین و برداشت به وسیله نیروی انسانی انجام می گیرد به طوری که تنها برای کندن پیازچهل کارگر روز در هکتار مورد نیاز می باشد. استفاده از ماشین های عقب سوار تنها در صورتی امکان پذیر است که محل تردد چرخ های تراکتور به اندازه حداقل چهل سانتی متر خالی از محصول باشد. این امر به رها شدن %‮‭20‬ مساحت زمین منجر می شود و موجب کاهش عملکرد محصول معادل این مقدار می گردد. در این تحقیق ابتدا نسبت به ساخت یک پیازکن میله ای اقدام و سپس تاثیر دو فاکتور اصلی طراحی شامل شکل مقطع و شاخص سینماتیکی میله بر پارامتر های عملکردی ماشین شامل نیروی لازم برای کشش و چرخش میله ماشین، یکنواختی عمق و درصد صدمات مکانیکی وارد بر سوخ ها مورد ارزیابی قرار گرفت. در مرحله بعد امکان نصب ماشین در جلو تراکتور بررسی و عملکرد آن در حالت جلوسوار ارزیابی گردید. نتایج نشان داد که مقادیر نیرو و توان کششی مورد نیاز پیازکن با تغییر شکل مقطع میله تفاوت معنی داری نکرد در حالی که این مقادیر در شاخص های سینماتیکی مختلف میله متفاوت بود. حداکثر و حداقل توان کششی مورد نیاز به ترتیب در شاخص ‮‭0/16‬ و ‮‭1/15‬ اندازه گیری شد. بررسی تاثیر شکل و مقدار شاخص سینماتیکی میله بر گشتاور و توان چرخشی مورد نیاز میله نشان داد که در مجموع با تغییر شکل میله از گرد به شش گوش و چهارگوش گشتاور و توان چرخشی افزایش یافت. حداکثر گشتاور موردنیاز در شاخص سینماتیک ‮‭0/16‬ و حداکثر توان چرخشی مورد نیاز در شاخص ‮‭1/44‬ بدست آمد. برآورد توان کل مورد نیازبرای به حرکت درآوردن پیازکن نشان داد که این مقدار در میله چهارگوش به صورت معنی دار بیشتر از دو میله دیگر است که دلیل آن بیشتر بودن توان چرخشی مورد نیاز این میله نسبت به دو میله دیگر است. ارزیابی عمق کار ماشین با میله های مختلف نشان داد که میله چهارگوش ضمن آنکه سریع تر به عمق مطلوب نفوذ می کند بیشترین غیریکنواختی را در عمق کار ایجاد می کند. برعکس میله گرد مسافت طولانی تری برای رسیدن به عمق مطلوب نیاز دارد ولی عمق آن در حین حرکت یکنواخت تر می باشد. غیریکنواختی عمق در میله چهارگوش باعث می گردد که به طور میانگین صدمات بیشتری به سوخ های پیاز وارد گردد. با نصب ماشین در جلو تراکتور توسط اتصال دو نقطه امکان کندن سوخ ها در محصول درهم و کنارزدن آنها از جلو چرخ های تراکتور فراهم گردید. در این حالت غیر یکنواختی عمق کار به علت عدم وجود سامانه کنترل با کشش نسبت به وضعیت عقب سوار بیشتر است و در نتیجه به حدود 8 درصد از سوخ ها آسیب های سطحی وارد می شود. همچنین حدود %3 سوخ ها پس از کنار زدن دو مرتبه به زیر چرخ ها می غلتند و کاملا له می گردند. استفاده از ماشین خاک ورز جلو سوار همچنین باعث لغزش زیاد چرخهای محرک تراکتور می گردد و عدم فرمان پذیری مناسب ماشین را به دنبال دارد که شرایط کار با آن را محدود می سازد. واژه های کلیدی: برداشت پیاز، پیازکن، پیاز کن میله ای، علف کن میله ای