بررسی اثر مقادیر و روش های مصرف روی از منابع کودی مختلف بر عملکرد کمی و کیفی گلایل
صاحب اثر: سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی
نوع محتوی: طرح پژوهشی
زبان: فارسی
استان موضوع گزارش: مرکزی
شهر موضوع گزارش: محلات
شناسه ملی سند علمی: R-1093383
تاریخ درج در سایت: 27 بهمن 1397
دسته بندی علمی: علوم کشاورزی
مشاهده: 246
تعداد صفحات: 25
سال انتشار: 1390
نسخه کامل طرح پژوهشی منتشر نشده است و در دسترس نیست.
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
چکیده طرح پژوهشی:
به منظور بررسی تاثیر منابع، مقادیر و روش های مختلف مصرف روی بر گلایل(Gladiolus grandiflorus) رقم صورتی(Friendship)، آزمایشی به صورت بلوک های کامل تصادفی با 11 تیمار و 4 تکرار به اجرا گذاشته شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: T1- بذر مال روی از منبع سولفات روی با غلظت 100 گرم درلیتر روی (Zn)، T2- بذر مال روی از منبع سولفات روی با غلظت 200 گرم درلیتر روی (Zn)، T3- بذر مال روی از منبع اکسید روی با غلظت 100 گرم درلیتر روی (Zn)، T4- بذر مال روی از منبع اکسید روی با غلظت 200 گرم درلیتر روی (Zn)، T5- بذر مال روی از منبع اکسید روی با غلظت 300 گرم درلیتر روی (Zn)، T6- بذر مال روی از منبع تجاری با غلظت 100 گرم درلیتر روی (Zn)، T7- بذر مال روی از منبع تجاری با غلظت 200 گرم درلیتر روی (Zn)، T8- بذر مال روی از منبع تجاری با غلظت 300 گرم درلیتر روی (Zn)، T9- محلولپاشی برگی سولفات روی با غلظت 4 در هزار در دو مرحله(سه برگی و شش برگی)، T10- مصرف خاکی سولفات روی به میزان 60 کیلوگرم در هکتار و T11- شاهد (بدون مصرف کود روی). نتایج نشان داد تیمار T6 موجب کاهش زمان لازم تا ظهور گل آذین، افزایش طول گل آذین، تعداد گلچه به ترتیب ،11/12 3و 7/7 درصد و تیمار T4 موجب افزایش وزن تر و خشک به ترتیب11/50 و 13/26 درصد در مقایسه با شاهد شد. بیشترین تعداد پیاز و پیازچه و وزن پیاز از تیمار T9 بدست آمد بطوریکه به ترتیب 61/،14/60 12 و 12/36 درصد در مقایسه با شاهد افزایش نشان داد. واژه های کلیدی اکسید روی، بذر مال، سولفات روی، گلایل، محلول پاشی.