بررسی بهترین زمان و فاصله دفعات تلقیح مصنوعی در بوقلمون های بومی ایستگاه تاتار

به منظور بررسی بهترین زمان و فاصله دفعات تلقیح مصنوعی بوقلمون، آزمایشی به صورت فاکتوریل(3ا2) با طرح پایه کاملا تصادفی با شش تیمار و ‮‭16‬ تکرار و ‮‭12‬ بلوک (هچ) بر روی ‮‭96‬ قطعه بوقلمون هم سن انجام شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل فاکتور دفعات تلقیح در فواصل مختلف زمانی (هر هفته یک بار، دو هفته یک بار و سه هفته یک بار)، فاکتور زمان تلقیح شامل دو سطح تلقیح در ساعات شش و نه عصر و فاکتور رنگ (سیاه، سفید، طلایی و الوان) بود. اسپرم گرفته شده از ‮‭12‬ قطعه بوقلمون نر، پس از رقیق کردن با رقیق کننده شرکت ‭IMV ‬فرانسه، به نسبت یک به یک به میزان ‮‭0/05‬ میلی لیتر به هر قطعه از بوقلمون ماده هم رنگ خودش تلقیح گردید و تخم های تولید شده در طی یک دوره چهار ماهه هفته به هفته در دستگاه جوجه کشی قرار داده شدند. صفات درصد باروری و درصد جوجه در آوری اندازه گیری شده و با نرم افزار ‭SAS ‬تجزیه و تحلیل گردید. نتایج حاصل از داده های جمع آوری شده نشان داد که میانگین درصد باروری ‮‭56‬/%‮‭76‬ و درصد جوجه درآوری از تخم های بارور ‮‭26‬/%‮‭62‬ بودند که متوسط درصد باروری در هر هفته یک بار ‮‭83/81‬ %، دو هفته یک بار ‮‭86‬/%‮‭78‬ و سه هفته یک بار ‮‭30‬/%‮‭69‬ بدست آمد. بین هر هفته یک بار و دو هفته یک بار تلقیح، تفاوتی وجود نداشت ولی بین هر هفته یک بار و دو هفته یک بار با سه هفته یک بار اختلاف معنی داری وجود داشت (‮‭0/01‬‭P<)‬؛ لذا می توان از دو هفته یک بار تلقیح مصنوعی در بوقلمون ها استفاده نمود. از نظر درصد باروری بین بوقلمون ها با رنگ های مختلف و زمان تلقیح، اختلاف معنی داری وجود نداشت. واژه های کلیدی: بوقلمون، تلقیح مصنوعی، زمان تلقیح، فاصله دفعات تلقیح، درصد جوجه درآوری و درصد باروری