ارزیابی خسارت به خاک در مسیرهای چوبکشی (مطالعه موردی جنگلهای شفارودگیلان

بهره برداری از جنگل یک سیستم است و پر هزینه ترین بخش طرح های جنگلداری محسوب میشود . هدف اصلی در بهره برداری به حداقل رساندن زمان و هزینه و خسارات ناشی از عملیات بهره برداری است . خروج مقطوعات توسط انواع ماشین آلات، نیاز به مسیرهای اسکیدرروی مناسب دارد. تعیین مسیرهای اسکیدررو و رعایت استانداردهای مربوطه میتواند ما را در کاهش ضایعات و خسارات و همچنین افزایش بازدهی سیستم چوبکشی زمینی یاری نماید. در این مطالعه که در پارسل 40 از سری دو ناو اسالم صورت گرفت، رابطه بین سه متغیرمستق ل کلاسه های شیب طول ی 15-0 و30-15 و بالای 30 درصد)، بافت خاک و کلاسه های تردد ( کم، متوسط و زیاد) بر روی دو متغیر وابسته حجم خاک تخریب یافته و عمق متوسط شیار ایجاد شده در مسیر چوبکشی مورد بررسی قرار گرفت. با استفاده از تجزیه واریانس مولفه های ذکر شده، نتایج به این صورت بود که بین تغییرات شیب طولی مسیر چوبکشی و حجم خاک تخریب یافته، رابطه معنی داری وجود داشت که این معنی داری بین تغییرات شیب طولی مسیر و عمق شیار مشاهده نشد. همچنین بین تغییرات بافت خاک در طول مسیر و حجم خاک تخریب یافته و عمق شیار رابطه معنی داری مشاهده نشد. اما بین کلاسه های تردد و حجم خاک تخریب یافته رابطه معنی دار وجود داشت که این معنی داری بین کلاسه های تردد با عمق متوسط شیار مشاهده نشد. بطور کلی نتایج بدست آمده از این تحقیق نشان می دهد که تخریب خاک در مسیر چوبکشی مذکوردر شیب های طولی بالاتر از 30 % بوده است