ارزیابی اثر چند قارچ کش روی قارچ عامل بیماری سفیدک پودری شمشاد رسمی

شمشاد رسمی با اسم علمی ‭Euonymus japonicus ‬از خانواده ‭Celastraceae ‬در بیشتر نقاط استان گیلان بعنوان یک گیاه زینتی بشکل دیوارسبز در پارکها، بلوارها و حتی در منازل شخصی کاشته می شود. یکی از بیماری های کلیدی آن سفیدک پودری بوده که قارچ عامل بیماری آن ‭Oidium euonymi- Japonici ‬می باشدکه در شمال ایران به فرم غیرجنسی ‭(Oidium) ‬برگ و سرشاخه های جوان را مورد حمله قرار داده و لکه های سفید ستاره ای شکل با پوشش آرد مانند و گاهی هم بصورت نمدی شکل ظاهر می شود. در صورتیکه گسترش بیماری شدید باشد ساقه های جوان خشک می شوند. به منظور ارزیابی اثر چند قارچ کش روی این بیماری طی سالهای ‮‭1388‬،‮‭1387‬و ‮‭1389‬ در نیمه اول فروردین ماه هر سال به محض ظهور اولین علایم بیماری درمکانهای مور آزمایش (سال اول در ایستگاه تحقیقات گل و گیاهان زینتی لاهیجان و سالهای دوم و سوم در ایستگاه تحقیقات جنگل شلمان لنگرود) عملیات سمپاشی یا آزمایش سم سه بار به فاصله ‮‭10‬ روز از هم با قارچ کشهای پنکونازول (توپاس) ، تری دمورف (کالیکسین)، دینوکاپ (کاراتان)، گوگرد میکرونیزه(کومولوس)، استروبی(با ماده موثره کروزکسیم متیل)و شاهد (بصورت آبپاشی) در یک طرح آماری در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی بیست روز پس از آخرین مرحله سمپاشی بر اساس تعداد برگهای آلوده و درصد گسترش سطح پوشش آردی شکل مسیلیوم قارچ در روی برگ ردیف های شمشاد در ابعاد یا در کادر1ا1 یا ‮‭0/5‬ا2 متر تعیین گردید. نتایج حاصله در سال ‮‭1387‬ در ایستگاه تحقیقات کشاورزی لاهیجان بر اساس تجزیه واریانس و مقایسه میانگین ها بوسیله آزمون چند دامنه ای دانکن نشان داد که بین تیمارها اختلاف معنی داری وجود دارد. تیمارهای 1 تا ‮‭0 5‬تیمارهای سموم) در گروه و تیمار شاهد (آبپاشی)در گروه دوم قرار دارند.یعنی بین تیمارهای سمپاشی شده(تیمارهای سموم) اختلاف معنی داری وجود ندارد. اما نتایج حاصله در سال های ‮‭1388‬ و ‮‭1389‬ در ایستگاه تحقیقات جنگل شلمان لنگرود بر اساس تجزیه واریانس ساده و مرکب روی تعداد برگهای آلوده نشان داد که بین سالها اختلاف معنی داری وجود نداشته و سال و تیمار در این تحقیق مستقل از هم عمل نموده و وابستگی خاصی به هم نداشته اند. البته بین تیمارها با اختلاف معنی داری در سطح احتمال %1 تفاوت وجود دارد. مقایسه میانگین ها به روش ‭LSD ‬در سطح احتمال %5 نشان داد که بین تیمار 3 (کومولوس) با تیمارهای 4 (کارتان) و5 (استروبی) اختلاف معنی داری حاکم است. ولی تیمار 3 با کمترین تعداد برگهای آلوده می تواند بعنوان تیمار بهتر معرفی شود. در خصوص مقایسه میانگین ها مربوط به درصد آلودگی برگها با استفاده از روش ‭LSD ‬با احتمال %5 مشخص شد که تیمارهای سموم با هم اختلاف ندارند ولی با تیمار شاهد دارای اختلاف معنی دار می باشد. بررسی مقادیر درصد آلودگی نشان داد که تیمار 5 (استروبی) با کمترین الودگی و بعد از آن تیمار 3 (کومولوس) قرار دارد. بر این اساس در وهله اول می توان تیمار 5 و سپس هر یک از تیمارهای ماقبل آنرا به ترتیب تیمارهای 3 (کومولوس)2، (کالیکسین)1، (توپاس)و4 (کاراتان) را توصیه نمود.