اثر مقادیر ازت بر خصوصیات زراعی آفتابگردان در دو منطقه باجگاه و کوشکک

آفتابگردان (Helianthus annuus L.) یکی از دانه های روغنی مهم درجهان است. ازت یکی از مهمترین عناصر غذایی در تولید آفتابگردان است. این عنصر رشد گیاه و عملکرد ماده خشک را افزایش می دهد. ازت در رشد رویشی، کلروفیل، پروتئین گیاهی، تولید میوه و دانه دخالت دارد. ازت عمده ترین عنصر محدود کننده عملکرد آفتابگردان است با افزودن ازت، عملکرد دانه افزایش می یابد. کمبودمواد غذایی در خاک یکی از علل پوکی دانه بوده و ازت در این میان نقش اصلی را بازی می کند. کاربرد ازت باعث افزایش درصد پروتئین دانه می شود. هدف از این پژوهش تعیین میزان مناسب مصرف ازت درکشت دوم آفتابگردان در دو منطقه باجگاه (دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز) و مرکز تحقیقات دانشکده کشاورزی واقع در کوشکک (زیر سد درودزن) می باشد.