استفاده از الگوریتم ژنتیک در طراحی بهینه سیستم تهویه مطبوع خانه خورشیدی

سادهترین روش گرمایش خورشیدی، دریافت مستقیم این انرژی میباشد. پنجره رو به جنوب ابزار ایده آلی جهت دریافت حداکثر انرژی خورشیدی در زمستان و حداقل مقدار آن در تابستان می باشد که نور خورشید را مستقیم به فضای داخل خانه وارد می کند. در سیستمهای گرمایش غیر فعال خورشیدی، جمع آوری انرژی خورشیدی و ذخیره سازی آن توسط اجزای خود ساختمان انجام م یگیرد لذا در این سیستمها نسبت طول به عرض ساختمان، جهت قرارگیری پنجره ها و مساحت آنها، استفاده از نورگیرهای سقفی، زاویه شیب و مساحت آنها نقش بسیار مهم و کلیدی دارند. هم چنین در این پژوهش جهت استفاده بیشتر ساختمان از انرژی خورشیدی از سیستم فعال گردآورنده خورشیدی استفاده شده است. در این مقاله هدف ارائه طرحی جهت بهر هگیری هرچه بیشتر ساختمانها از انرژی خورشیدی با به دست آوردن مقدار بهینه هرکدام از عوامل فوق در شهر کرمان میباشد. از آنجا که در این مسائل پنج متغیر طول ساختمان، عرض ساختمان، مساحت پنجره رو به جنوب، مساحت نورگیر و مساحت گردآورنده وجود دارد، حالات حل مسأله بسیار زیاد و در نتیجه به دست آوردن جواب بهینه مشکل و وقت گیر است؛ بنابراین جهت بهینه سازی از الگوریتم ژنتیک استفاده شد ه است.