تاثیرات روانی قرنطینه و چگونگی کاهش آن

مجله مرور سریع (Rapid Review) منتشر کرد: تاثیرات روانی قرنطینه و چگونگی کاهش آن در ماه دسامبر 2019 و به دنبال شیوع بیماری کروناویروس جدید، بیشتر کشورها از افرادی که به طور بالقوه با این بیماری در تماس بوده اند، درخواست کردند که خودشان را در خانه یا در یک مرکز قرنطینه اختصاصی، ایزوله کنند. تصمیم گیری در مورد چگونگی اجری قرنطینه باید برمبنای بهترین شواهد موجود باشد. مجله مرور سریع (Rapid Review) با استفاده از آمار و اطلاعات سه پایگاه داده الکترونیکی، تاثیرات روانی قرنطینه را مورد بحث و بررسی قرار داد. از 3166 مقاله یافت شده در این سه پایگاه، 24 مقاله در این گزارش منظور شده است. بیشتر مقالات مورد بررسی، به اثرات روانی منفی قرنطینه، از جمله اختلال استرسی پس از آسیب روانی، آشفتگی و خشم پرداخته اند. عوامل استرس زا عبارتند از: طولانی بودن مدت زمان قرنطینه، ترس از بیماری، سرخوردگی، حوصله سر رفتگی، تامین مایحتاج، اطلاعات ناکافی، ضرر و زیان مالی و بدنامی. در شرایطی که قرنطینه ضروری انگاشته شود، مقامات باید این مسایل را مد نظر داشته باشند: نباید افراد را بیش ازحد مورد نیاز قرنطینه کنند؛ دلایل روشن و منطقی برای قرنطینه و اطلاعات مربوط به پروتکل ها ارایه دهند؛ و از تامین منابع و تدارکات کافی اطمینان حاصل کنند. برانگیختن حس ایثار و نوع دوستی مردم از طریق یادآوری مزایا و منافع قرنطینه برای طیف وسیعی از اقشار جامعه، می تواند مثمر ثمر و راهگشا باشد. در مقدمه این مقاله آمده است: قرنطینه، جداسازی و محدود کردن حرکت و جابه جایی افرادی است که به طور بالقوه در معرض یک بیماری مسری قرار گرفته اند تا از ناخوش نبودن آن ها اطمینان حاصل شود و در نتیجه خطر سرایت مریضی از جانب آن ها کاهش پیدا کند. 1- قرنطینه با جداسازی و ایزوله کردن متفاوت است. در واقع، جداسازی به معنای جدایی افرادی که به بیماری مسری مبتلا شده اند از افراد است که دچار مریضی نیستند؛ اما این دو اصطلاح غالبا -و به ویژه از سوی عامه مردم- به یک معنی به کار می روند. 2- واژه قرنطینه برای اولین بار در سال 1127 در ونیز ایتالیا و در مورد جذام به کار رفت و سپس در مورد مرگ سیاه یا طاعون کاربردی گسترده پیدا کرد. بااین حال، 300 سال بعد بود که به دنبال ظهور طاعون در بریتانیا، به معنای واقع کلمه، قرنطینه به اجرا درآمد و جنبه کاربردی به خود گرفت. 3- به تازگی و در پاسخ به شیوع کروناویروس جدید (کووید 19) از قرنطینه استفاده شده است. به دنبال شیوع این بیماری، تمامی شهرهای چین عملا تحت قرنطینه همگانی قرار گرفت و درعین حال، از هزاران تبعه خارجی که به کشور خود بازگشتند، درخواست شد که یا در خانه خود را ایزوله کنند و یا به مراکز دولتی معین مراجعه کنند. 4- این اقدام مسبوق به سابقه است. در سال 2003 نیز به دنبال شیوع سندروم تنفسی حاد (سارس)، قرنطینه در سطح شهرهای چین و کانادا به اجرا درآمد. همچنین، در سال 2014 و در پی شیوع ابولا، قرنطینه در بسیاری از روستاهای کشورهای غرب آفریقا به کار بسته شد.