ضرورت اجرای طرح حوزه های آبخیز شهری در نواحی خشک و نیمه خشک ایران (مطالعه موردی آبخیز شهری نهبندان)

در دهه های اخیر در کشور ما ایران، به دلیل افزایش جمعیت و نرخ رو به رشد آن و از سوی دیگر مهاجرت های غیر قابل کنترل جمعیت روستانشین به سوی مراکز شهری، ساختارهای زیر بنایی و تشکیلاتی نیز به صورت تصاعدی به سمت حوزه های شهری واقع در نواحی خشک و نیمه خشک متمرکز شده است. لیکن در روند توسعه فیزیکی مناطق شهری، به مسائل مربوط به زیر ساختهای طبیعی ،مبنای هیدرولوژیکی و ویژگیهای اقلیمی توجه کافی نشده است. در اقالیم خشک میزان بارش کم، نامنظم و پراکنده است. علی رغم کمی بارش، بخش قابل توجهی از بارندگیها تند، ناگهانی و کوتاه مدت بوده و سیلابهای با دبی نسبتا زیاد ایجاد می کند. با توجه به اینکه یکی از واحدهای ژئومورفولوژیکی در مناطق خشک مخروط افکنه ها است، جریان سیلاب روی آنها در بخش پایین دست به صورت کانال های شریانی و پخشی بوده، که در مواقع سیلابهای شدید به شدت ناپایدارند. شهر نهبندان در شرق کشور می باشد. این شهر یکی از شهرهایی است که بارها درمعرض سیلابهای مخرب قرار گرفته است. در این مطالعه با بررسیهای انجام شده راههایی را برای حفاظت شهر نهبندان در مقابل سیلاب ارائه داده ایم